Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, την περίοδο Ιανουαρίου - Απριλίου 2018, παρουσιάζεται πλεόνασμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 193 εκατ. ευρώ έναντι στόχου για έλλειμμα 1.763 εκατ. ευρώ που έχει περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού 2018, για το αντίστοιχο διάστημα του 2018 και ελλείμματος 1.142 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2017. Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα ύψους 2.334 εκατ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 374 εκατ. ευρώ και πρωτογενούς πλεονάσματος 1.726 εκατ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2017.

Να σημειωθεί ότι το ύψος των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, σύμφωνα μπάντα με τα διαθέσιμα στοιχεία, ανήλθε σε 15.515 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1.205 εκατ. ευρώ ή 8,4%  έναντι του στόχου. 

Σε ότι αφορά τις δαπάνες, αυτές παρουσιάζονται μειωμένες σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017 κατά 1.120 εκατ. ευρώ.

Έχουν δε, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, καταβληθεί επιπλέον 171 εκατ. ευρώ για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης και 65 εκατ. ευρώ για επιδόματα πολυτέκνων.

Και διερωτάται κανείς εύλογα: Τόσα πλεονάσματα και ξεπεράσματα των στόχων, σε τι ωφελούν τα ίδια τα νοικοκυριά, όταν αυτά συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τα ίδια πάνω - κάτω προβλήματα μεσούσης της οικονομικής κρίσης; Μπορεί εν μέρει να δίδονται κάποια ποσά για τα επιδόματα πολυτέκνων και το Κοινωνικό Ταμείο Αλληλεγγύης, όμως αυτά τα ποσά δεν επαρκούν στο παραμικρό να καλύψουν τις υπάρχουσες ανάγκες.

Όσο θυμάμαι τους προϋπολογισμούς των τελευταίων χρόνων, προβάλλεται συνεχώς το μερικό πλεόνασμα έναντι του κυρίως στόχου, μια εικόνα που δημιουργεί τεχνητή ευφορία σε κάποιο μέρος του πληθυσμού. Όμως συνολικά, επειδή ακριβώς η κατάσταση δεν αλλάζει θεαματικά, λίγο συμβάλλει το πλεόνασμα αυτό στην γενικότερη αλλαγή της κατάστασης της οικονομίας. Βέβαια, η λογική της κάθε κυβέρνησης (και φυσικά και αυτής) είναι να παρουσιάζονται θετικά πρόσημα στην οικονομία και ας παραμένουν τα βασικά προβλήματα ίδια. Η λογική είναι να δίδονται κάποια χρήματα από τα έσοδα που προέκυψαν από την σκληρή φορολογία, που  από μόνη της ανέστρεψε προς τα κάτω την πορεία της χώρας.  

Η πλεονασματική πολιτική, λοιπόν, που προέρχεται από την επιβολή σκληρών μέτρων, μεγάλων περικοπών και παρατεταμένης λιτότητας επί μακρόν, δεν στοχεύει τόσο στο να εξοικονομηθούν χρήματα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που τόσο έχουν πληγεί από την κρίση, παρά να δίδεται η εικόνα προς τα έξω πως το τοπίο αλλάζει προς το καλύτερο.

Τι άλλο θέλει να πει, για παράδειγμα, η ανακοίνωση δια στόματος  του ίδιου του πρωθυπουργού, ότι η χώρα βρίσκεται σε αναπτυξιακή πορεία, όταν η αλήθεια είναι ότι ένα στα τρία νοικοκυριά ζουν κάτω ή στα όρια της φτώχειας; Θα μου πει κάποιος ότι αυτά ισχυρίζεται και η μείζων αντιπολίτευση. Μα ανέκαθεν τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνταν από τις κυβερνήσεις αυτά τα στοιχεία της τεχνητής ευημερίας μέσω των τακτικών προϋπολογισμών και ανέκαθεν η Αντιπολίτευση προέβαλλε την ίδια επιχειρηματολογία, προκειμένου να πάρει την εξουσία. Κατά σειρά άμα διαβάσει κανείς τις ανακοινώσεις των διαφόρων πρωθυπουργών και υπουργών, θα διαπιστώσει τις κοινές ανακοινώσεις περί μείωσης των ελλειμμάτων και επαναφοράς του προ της κρίσης κλίματος.

Το παιχνίδι λοιπόν, είναι περίπου γνωστό με τις εν λόγω ανακοινώσεις κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, η ουσία, όμως, που σχετίζεται με την ολική επαναφορά της οικονομίας δεν αποδεικνύεται ενθαρρυντική, καθώς συνεχίζεται η απώλεια του κατά κεφαλήν εισοδήματος, η κυριολεκτική εξαφάνιση της αποταμιευτικής δυνατότητας, η απώλεια των θέσεων εργασίας, και η αύξηση των ποσοστών ανεργίας ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, παρά την τεχνητή παρουσίαση μείωσής της με τα αυξανόμενα ποσοστά μερικής ή περιστασιακής απασχόλησης.

Κάθε λίγο και λιγάκι με λίγα λόγια εφεξής, θα δίνονται στοιχεία στην δημοσιότητα για πλεονάσματα, που δεν θα διορθώνουν, όμως, την γενικότερη εικόνα της αποσταθεροποιημένης οικονομίας.

Ο μέσος πολίτης χρειάζεται περισσότερο να βλέπει στην καθημερινότητά του μεγάλες αλλαγές και όχι μικροβελτιώσεις, οι οποίες αν μη τι άλλο δεν προκαλούν κοσμογονικές αλλαγές. Γιατί περί κάποιων αριθμητικών διαφορών πρόκειται ενίοτε και όχι για κάτι πιο σημαντικό.