Έντονη η αντίδραση της επικεφαλής της παράταξης «Β. Αιγαίο Γόνιμη Γραμμή» Αγ. Κυρίτση, τόσο στην στάση των αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όσο και στους «σωτήρες» των κοινωνιών μας.

Στην ανακοίνωσή της, η Αγ. Κυρίτση επισημαίνει μεταξύ άλλων:

«Σε λίγα εικοσιτετράωρα η Μυτιλήνη θα «υποδεχτεί» τη 14η και τελευταία επικοινωνιακή φιέστα των κυβερνώντων σε αγαστή συνεργασία με την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, η οποία ως καλός... οικοδεσπότης αρκέστηκε σε δύο ανώδυνα ψηφίσματα για την επικείμενη αύξηση του ΦΠΑ και το προσφυγικό. Δυο ψηφίσματα που κυριολεκτικά δεν λένε τίποτα και προφανώς δεν ενοχλούν κανέναν. Άλλωστε, αυτός ήταν εξ αρχής ο στόχος τους, να τηρήσουν επικοινωνιακά κυρίως- προσχήματα.

Την ώρα που η κοινωνία επί οκτώ συνεχόμενα χρόνια ματώνει, οι συνεχιστές της μνημονιακής υποδούλωσης, προκαλώντας με απίστευτο κυνισμό τους νησιώτες μας, επιχειρούν να εμφανιστούν ως τάχα ελευθερωτές από τα μνημόνια. Η κυβέρνηση έρχεται στα νησιά μας να μιλήσει για «δίκαιη ανάπτυξη για όλους», λες και δεν είναι και η ίδια υπεύθυνη για την τεράστια διεύρυνση των περιφερειακών ανισοτήτων εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών.

Η διάλυση των υπηρεσιών και των υποδομών της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου έχει τη «σφραγίδα» και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οι φιέστες, η επικοινωνιακή καταιγίδα, όσο μαεστρικά κι αν εξαπολύονται, δεν μπορούν να φτιασιδώσουν την εγκατάλειψη. Η χειραγώγηση δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα.

 

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ

Οι «άρχοντες» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά ανεπάρκεια, αρκούνται σε λεονταρισμούς, χωρίς να έχουν ουσιαστική παρέμβαση ούτε σε επίπεδο σύνδεσης και απεύθυνσης στην κοινωνία, αλλά ούτε και σε επίπεδο διοίκησης.

Για ποια ανάπτυξη και ανάκαμψη, όμως, θα μιλήσουν και θα υποσχεθούν οι... υψηλοί επισκέπτες,

-όταν οι εργαζόμενοι είναι γονατισμένοι, η νεολαία ξεριζωμένη, η χώρα πλήρως υποδουλωμένη, ο εθνικός πλούτος και η δημόσια περιουσία δεσμευμένη προς εκποίηση στο υπερταμείο για 99 χρόνια;

-όταν έχει συντελεστεί η αρπαγή όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών και ο εξανδραποδισμός των «ιθαγενών»;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»