Το δυστύχημα που έγινε χθες αργά το μεσημέρι έξω από το Κέντρο διαμονής στον Καρά Τεπέ, με θύμα ένα 5χρονο παιδί, ήταν μια προδιαγεγραμμένη εξέλιξη. Όλοι ανέμεναν ένα τέτοιο περιστατικό, καθώς οι πάντες είμαστε μάρτυρες του πώς κινούνται οι αλλοδαποί στους δρόμους. Αργά ή γρήγορα τούτο θα συνέβαινε και φυσικά τίποτα δεν μας διαβεβαιώνει ότι δεν θα επαναληφθεί. Γιατί, όσο μεγάλη κι αν είναι η προσοχή των οδηγών, τα πάμπολλα ανήλικα διαφεύγουν πολύ εύκολα της προσοχής των γονιών τους που δεν θα λέγαμε ότι είναι και η πλέον υποδειγματική- και πετάγονται στο δρόμο, από κει που δεν τα περιμένεις. Οι πολυμελείς οικογένειες που έχουν και εντελώς διαφορετική νοοτροπία αλλά και συνήθειες, αδυνατούν ή καλύτερα δεν έχουν μάθει να τρέχουν πίσω από τα εφτά, οκτώ, δέκα παιδιά τους.

Πληροφορίες λένε, ότι η εν λόγω οικογένεια έχει εφτά κουτσούβελα και στην προκειμένη περίπτωση ο πατέρας έλλειπε για ψάρεμα, η μητέρα κοιμόταν και την εποπτεία των μικρών αδελφών είχε το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας, που και αυτό είναι ανήλικο.

Ας μην παραβλέπουμε δε και τις καθημερινές συλλήψεις αλλοδαπών για κατοχή ποσοτήτων ναρκωτικών ουσιών. Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση «μέθης» και οι ναργιλέδες σφυρίζουν, είναι λογικό να έχεις τρικυμία εν κρανίω.

Στις όποιες συστάσεις για την εποπτεία των παιδιών, η απάντηση βρίσκει στήριγμα στο μεγαλείο του Αλλάχ.

Θα τολμήσουμε να πούμε, ότι για τους ανθρώπους αυτούς τα παιδιά φαίνεται να είναι αναλώσιμα, καθώς πολλές φορές και σε περιπτώσεις συγκρούσεων μεταξύ τους, τα χρησιμοποιούν ως ασπίδα

Επίσης απέναντι από το κέντρο, ξένες οργανώσεις όπως για παράδειγμα ο Ελβετικός ερυθρός σταυρός, έχει δημιουργήσει κάποιες δομές για την απασχόληση των παιδιών και αυτά καθημερινά χωρίς την επίβλεψη των γονιών βγαίνουν από το κέντρο και διασχίζουν τον πολυσύχναστο δρόμο, στον οποίο είναι λογικό να αναπτύσσονται και μεγάλες ταχύτητες.

Συνεπώς ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για να συμβούν περιστατικά όπως το χθεσινό. Και ίσως το γεγονός ότι δεν έχει καταγραφεί άλλο τέτοιο, να οφείλεται στην προσοχή των ντόπιων οδηγών, που κάθε φορά που θα πρέπει να κινηθούν στον δρόμο αυτόν, τρέμει το φυλλοκάρδι τους.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»