Αναζητείται επίμονα η κάθαρση σε αυτή την χώρα και την ίδια στιγμή δεν είναι και λίγες οι φωτογραφικές προκηρύξεις υπουργείων που αφορούν επενδύσεις στον τομέα των κατασκευών, της ενέργειας και όπου αλλού αναμένεται αλματώδης ανάπτυξη. Δεν είναι ότι γίνεται για πρώτη φορά αυτό από ελληνική κυβέρνηση, απλά σε μια εποχή όπου όλοι έχουν πέσει πάνω στα νοικοκυριά, δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες αλχημείες.

Έλα, όμως, που το κουσούρι δεν φεύγει από την μια στιγμή στην άλλη και για μια ακόμη φορά στην Ελλάδα στα χοντρά παιχνίδια εξακολουθούν να εμπλέκονται πολλοί περίεργοι... Έλα που και πάλι το γνωστό σύστημα διαφθοράς έχει την τιμητική του...

Πολλοί θα αξιώσουν εδώ και τώρα πληροφορίες για σκάνδαλα και διαπλοκή. Άλλοι θα θελήσουν ονόματα και επιχειρηματίες που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Δεν θα τους γίνει το χατίρι. Όχι πως πρέπει να παραμένει κανείς σιωπηλός ενώπιον σκανδάλων, αλλά δεν νοείται να θυσιάζεται ένας για να ξεφεύγουν πολλοί.

Η επόμενη περίοδος στην Ελλάδα θα έχει πάντως ενδιαφέρον από πολλές απόψεις. Η δολοφονημένη δημοσιογράφος στην γειτονική Βουλγαρία, μια χώρα βουτηγμένη στην διαφθορά, άνοιξε τα χαρτιά της και αποκάλυψε σκοτεινές υποθέσεις που αφορούν την διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων.

 Μήπως θα' πρεπε κάποια στιγμή ο έλεγχος αυτός να γίνει και στην Ελλάδα, με δεδομένο ότι έχουν περάσει από διάφορα χέρια εκ. ευρώ; Μήπως το προσχηματικό «όλα στο φως» των παρελθοντικών και τωρινών κυβερνήσεων θα πρέπει να μετατραπεί σε «μηδενική ανοχή στην απόκρυψη» ή «έλεγχος σε όλα τα επίπεδα και τομείς»; Και σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να ασχοληθεί κανείς, για παράδειγμα, με τα εξοπλιστικά, τα οδικά έργα ή την νέα μπίζνα με τους πρόσφυγες.

Θα πρέπει να αναλογιστεί μάλιστα, το πόσα χρήματα κερδίζει το ελληνικό κράτος από τις νομιμοποιήσεις αλλοδαπών και το τίμημα που αυτοί πληρώνουν σε χρήμα, από την στιγμή που μεταφέρονται από τον διακινητή μέχρι που κάνουν τα χαρτιά τους για άδεια παραμονής στην χώρα μας στις διάφορες «αδιάβλητες» υπηρεσίες. Είναι μια καλά στημένη επιχείρηση η όλη υπόθεση, όπως στημένες είναι και οι φωνασκίες περί εκδίωξης των ξένων από άτομα που βγάζουν χρήμα από αυτούς. Υποκρισία παντού, ακόμη και στην εκμετάλλευση.

Οι ξένοι, κοινώς, έχουν «επιβληθεί» ως εργάτες στα χωράφια λόγω φτηνών μεροκάματων και προσφοράς, την στιγμή που περήφανα γεμάτα λεβεντιά εγχώρια παλληκάρια φτιάχνουν τατουάζ με σβάστικες και αναθέτουν σε ξένους την περιποίηση και τον καλλωπισμό των σπιτιών και χωραφιών τους.

Διαφθορά και υποκρισία σε όλα τα επίπεδα. Ένας ξέφρενος εθνικισμός στο όνομα ανιστόρητων καταβολών ενός λαού που πάντα πόνταρε σε ξένα κεφάλαια. Όχι βέβαια, πως οι κερδοσκόποι της Ευρώπης δεν ωφελούνται από το παρατεταμένο κατάντημά μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και εμείς δεν έχουμε ευθύνες ως λαός.

Θα πρέπει λοιπόν και το τονίζω για μια ακόμη φορά να ενεργοποιηθούν οι διωκτικές αρχές για να διαλευκάνουν τις σκοτεινές υποθέσεις που συγκλονίζουν κάθε φορά το πανελλήνιο. Αν θέλει ο ΣΔΟΕ να πετάξει την ρετσινιά από πάνω του ότι ενεργεί κατά περίπτωση, αν θέλει η Αστυνομία να πάψει να θεωρείται στην καλύτερη περίπτωση ο τελευταίος τροχός της αμάξης και οι εργαζόμενοι σε αυτήν να εξαντλούν την παλληκαριά τους σε άψυχα κορμιά, όπως αυτό του Ζακ Κωστόπουλου, αν με λίγα λόγια, όλοι αυτοί οι ελεγκτικοί και διωκτικοί μηχανισμοί θέλουν να ρολάρουν για να εξαλείψουν την κακή φήμη που τους συνοδεύει, δεν έχουν παρά να πράξουν. Όμως, δεν θα το κάνουν.

Γιατί είναι πολλοί μέσα σε αυτούς τους μηχανισμούς που κερδοσκοπούν από σκοτεινές υποθέσεις. Είναι αμέτρητοι εκείνοι που δεν θα ήθελαν να στερηθούν τους δεύτερους και τρίτους μισθούς. Με λίγα λόγια: για να καταπολεμηθεί η διαφθορά, θα πρέπει βασικά να  ελεγχθεί σε βάθος το ποιον των ίδιων των ελεγκτών και διωκτών. Αδύνατο λέτε; Όχι. Ουτοπικό; Ναι.

Η κάθαρση αποτελεί την ύστατη λέξη στα χείλη των πολιτών εκείνων που παρατηρούν τους άλλους να εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς. Είναι το τελευταίο όπλο για μια διαφορετική ζωή. Κανείς δεν ελέγχει, όμως και το ποιόν αυτών των πολιτικών που την προφέρουν. Βλέπεις, μέσα στην ένταση και την βασανιστική καθημερινότητα, ο πολίτης ξεχνά να ερευνήσει και να ψάξει επισταμένως. Κάνει πάντα το ολέθριο λάθος να θεωρεί ότι όποιος μιλά για κάθαρση και πολιτεύεται, θα έχει πάρει τα μέτρα του, για να μην του βγάλουν κάτι στη φόρα. Που μπορεί να είναι κι έτσι.