Έχουν βεβαίως δίκιο, όσοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της χώρας δεν αισθάνεται την ανάγκη να ενημερώσει τη Βουλή των Ελλήνων, ούτε καν τους πολιτικούς αρχηγούς, για την πορεία των διαπραγματεύσεων, σχετικώς με το όνομα της πΓΔΜ. Για το αν αποδέχεται ως βάση τελικής διαπραγμάτευσης, και ενδεχόμενης συμφωνίας, κάποιο από τα πέντε ονόματα που παρέθεσε, στους διαπραγματευτές των δυο πλευρών, ο εντεταλμένος από τον ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς.

Αδίκως, όμως, διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι έσπευσε να ζητήσει, επί του θέματος αυτού, πρωτίστως, την βοήθεια του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι, ως κίνηση τακτικής, η πρωτοβουλία αυτή του κ. Τσίπρα, ήταν και έξυπνη και ιδιαιτέρως χρήσιμη. Ως μάλιστα απεδείχθη εκ των πραγμάτων, ήταν και ιδιαιτέρως αποτελεσματική. Ο Αρχιεπίσκοπος, με την μετριοπάθεια που τον διακρίνει, πήρε μια σωστή θέση απέναντι σε όσους επιχειρούν να υποκαταστήσουν μια δύσκολη διπλωματική μάχη, με τα άσφαιρα πυρά των κινητοποιήσεων, όπως το συλλαλητήριο της Κυριακής, στις οποίες βάζουν την σφραγίδα τους κάποιοι «σκληροπυρηνικοί» ιεράρχες. Άρα, ο πρωθυπουργός κέρδισε από αυτή την συνάντηση το γεγονός ότι ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος, όχι μόνον δεν «ευλογεί» αυτή την δραστηριότητα των συγκεκριμένων ιεραρχών, όπως του Θεσσαλονίκης Άνθιμου, αλλά και διαχωρίζει την θέση του, συνιστώντας  ψυχραιμία και ομοψυχία.

Από κει και πέρα, είναι στο χέρι των πολιτικών ηγετών των άλλων κομμάτων, πρωτίστως δε του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να υποχρεώσουν τον κ. Τσίπρα να μάθει να σέβεται τις θεσμικές λειτουργίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Έχουν τρόπους να τον «σύρουν» στη Βουλή, για υπεύθυνη ενημέρωση του ελληνικού λαού. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει ο κ. Μητσοτάκης να ξεκαθαρίσει τη δική του θέση. Να παύσει να ετεροπροσδιορίζεται, με το να δηλώνει ότι θα εξαρτήσει τη στάση του από το τι θα πράξει ο Καμμένος.

Όταν διεκδικείς την εντολή να κυβερνήσεις την χώρα, οφείλεις να έχεις ξεκάθαρες θέσεις για τα μεγάλα προβλήματα. Πόσο μάλλον για τα «εθνικά», που ταλανίζουν την πατρίδα μας επί δεκαετίες. Θέσεις υπέρ των οποίων να μάχεσαι με υπευθυνότητα. Και όχι να εξαρτάς την στρατηγική και την τακτική σου από το τι παιγνίδια ενδέχεται να παίξει οποιοσδήποτε, αναξιόπιστος, ψεκασμένος.

Δεν είναι ώρα για παίγνια τακτικής. Είναι ώρα εθνικής ευθύνης για όλους.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr