Χρυσοχοΐδη ζεις, εσύ μας οδηγείς. Έχετε καμία αμφιβολία, ότι όλοι σχεδόν οι βουλευτές θα προσέλθουν την Δευτέρα να ψηφίσουν το τερατώδες «νομοσχέδιο σκούπα», με τα περίπου τετρακόσια άρθρα, που επεκτείνονται, μαζί με τα συμπαραμαρτούντα, σε 1530 σελίδες, χωρίς να το έχουν διαβάσει; Και τι να προλάβουν να μελετήσουν οι άνθρωποι, μέσα σε πέντε μέρες από την κατάθεση ως την διεξαγωγή της ψηφοφορίας; Αναγκαστικώς θα ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε, κατά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Ψηφίζει ο δούλος του κόμματος, κατά την γραμμή του κόμματος, ως κανονικός αόμματος. Κατά τα λοιπά, οι βουλευτές υποτίθεται ότι είναι, κατά το σύνταγμα, εκπρόσωποι του έθνους και ότι ψηφίζουν κατά συνείδηση. Εμένα μου λες;

Ως προς την ουσία αυτού του νομοθετικού τέρατος, αξίζει να σταθούμε, για σήμερα,  σε δυο μόνο σημεία. Στα επιδόματα τέκνων και τις απεργίες.

Το πρώτο, αποδεικνύει πόσον υποκριτές είναι αυτοί που μας κυβερνούν. Διότι με τα λόγια κόπτονται υπέρ της «κοινωνικής πολιτικής». Για την οποία τάχατις έχουν «αριστερή ευαισθησία». Αλλά τα έργα τους όζουν μονεταριστικού νεοφιλελευθερισμού, που ξεπερνά τα πρότυπα του θατσερισμού. Διότι επιπίπτουν, με άγριες περικοπές, κατά των επιδομάτων των πολυτέκνων. Σε μια χώρα που έχει ανάγκη κινήτρων για αύξηση των γεννήσεων, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα.

Το δεύτερο βεβαιώνει «του λόγου το αληθές», ότι η ελληνική «για πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, στηρίζεται μετά πάθους από τους πιο νεοφιλελευθέρους και συντηρητικούς πολιτικούς και μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι ακριβώς είναι η μόνη που μπορεί να ψαλιδίζει δικαιώματα του «εργατικού κινήματος» και αυτό να το επιδεικνύει ως αριστερή πολιτική.

Ξεκαθαρίζω βεβαίως ότι, όπως επί χρόνια γράφω, προσωπικώς ουδόλως αντιτίθεμαι στην διάταξη που προβλέπει ότι η κήρυξη των απεργιών, δεν μπορεί να γίνεται από μειοψηφίες γενικών συνελεύσεων. Δεν αλλάζω άποψη, επειδή ενδεχομένως αυτό είναι αρεστό σε κάποιους. Το να αποφασίζει σχετικώς το 50% συν μια ψήφο, των ταμειακώς εντάξει μελών ενός σωματείου, με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Εκείνο που μου γυρίζει τα έντερα είναι η υποκρισία των δηλώσεων που το συνοδεύουν, όταν οι κυβερνώντες κάνουν μια ακόμη «κωλοτούμπα». Όπως εκείνο το «δεν είναι αυτό που θα θέλαμε εμείς» του Τσακαλώτου.

Φτάνει πια, τόση υποκρισία. Σας γνωρίσαμε. Δεν ξεγελάτε κανέναν, εκτός από την, προ πολλού, εξευτελισμένη «αριστερή» σας συνείδηση.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr