Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Συνεχίζει την προεκλογική της τακτική με επικοινωνιακά τρικ η κυβέρνηση, με την Αντιπολίτευση να μην μπορεί να αρθρώσει λόγο παρά μόνον για ό,τι της έχει απομείνει να κάνει ως μελλοντική κυβέρνηση, σε μια χώρα που θα συνεχίσει για καιρό να εφαρμόζει τις μνημονιακές πολιτικές και προγράμματα.

Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός επισκέπτεται περιέργως παραγωγικές μονάδες, για να τονώσει το αίσθημα της εγχώριας παραγωγής και επιχειρηματικότητας, τα μηνύματα από το εξωτερικό για την μελλοντική πορεία της χώρας εξακολουθούν να είναι αντιφατικά.

Πολλοί μιλούν για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές με θετικό πρόσημο, άλλοι δυσκολεύονται να καταλάβουν πώς και με ποιο τρόπο θα ανακτήσει το χαμένο έδαφος, ενώ πολλοί μιλούν ακόμη για νέα μέτρα και μνημόνια. Είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς πώς και με ποιο τρόπο θα υπάρξει σταθεροποίηση των οικονομικών, σε μια χώρα όπου τα δεδομένα τα τελευταία επτά χρόνια, είναι εις βάρος της εγχώριας παραγωγικότητας. Με λίγα λόγια, όταν τα κίνητρα που δίδονται για τόνωση της εγχώριας παραγωγής είναι μηδαμινά και όλα έχουν αφεθεί στις ξένες επενδύσεις. Οι επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα σε εγχώριες παραγωγικές μονάδες, θα είχαν νόημα μόνο αν αυτές οι μονάδες δεν ήταν εξαίρεση στον κανόνα. Μόνο αν οι επενδυτικές ευκαιρίες ήταν προσιτές στους Έλληνες υποψηφίους. Η πραγματικότητα, όμως, είναι τελείως διαφορετική. Όχι μόνο δεν υπάρχουν τα κατάλληλα επενδυτικά κίνητρα, όχι μόνο η χρηματοδότηση είναι ανύπαρκτη, όχι μόνο υπάρχει καθυστέρηση στην υλοποίηση των επενδυτικών προγραμμάτων, αλλά όλα στην χώρα συνεχίζουν να κινούνται στους γνωστούς γραφειοκρατικούς ρυθμούς.

Με λίγα λόγια, τα κριτήρια επιλογής για έναν υποψήφιο Έλληνα επιχειρηματία και η υπαγωγή της αίτησής του σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, ακολουθούν την πεπατημένη του προκλητικού παγώματος και καθυστέρησης. Δεν είναι, λοιπόν, τίποτε ιδανικό σε αυτή την χώρα και ιδιαίτερα στον επενδυτικό τομέα. Τουναντίον, ακόμη και στις πιο πετυχημένες ελληνικές επιχειρήσεις, από ένα σημείο και μετά θα δείτε ξένους επενδυτές από πίσω που τις εξαγοράζουν. Προς τι, λοιπόν, όλη αυτή η πρεμούρα του Έλληνα πρωθυπουργού για την τόνωση της εγχώριας επιχειρηματικότητας, όταν οι ίδιες οι ελληνικές επιχειρήσεις πνέουν από καιρό τα λοίσθια;

Αυτό αν δεν κάνω λάθος, αποκαλείται διαφημιστική εκστρατεία και όχι ουσιώδης προβολή εγχώριων αναπτυξιακών δυνατοτήτων και δρασηριοτήτων. Δεν απομένουν και πολλά πράγματα για τον μέσο Έλληνα επενδυτή, παρά να πάρει την επιχείρησή του εκτός χώρας στην κοντινή Βουλγαρία για παράδειγμα όπου η φορολογία είναι πολύ χαμηλότερη. Και όλα αυτά γιατί τις επιχειρήσεις τις έχουν από καιρό διαλύσει λόγω της σκληρής φορολογίας, αναγκάζοντάς τες να μετακομίσουν αλλού. Δεν τα λαμβάνει υπόψιν του όλα αυτά ο Αλέξης Τσίπρας; Ή αυτό που μετρά τελικά, είναι μόνον η με κάθε τρόπο προβολή ανύπαρκτων επενδυτικών ευκαιριών;

Από την άλλη, η αξιωματική Αντιπολίτευση, δια στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη, υπόσχεται περιορισμένα πράγματα και αυτό στην λογική της προεκλογικής τακτικής, ότι ως μελλοντική κυβέρνηση δεν θέλει να υποσχεθεί χωρίς να μπορεί να υλοποιήσει. Η τακτική αυτή έχει να κάνει με την βασική αδυναμία πραγμάτωσης βασικών στόχων, προκειμένου να ξεχωρίσει πολιτικά η ΝΔ ως μελλοντική κυβέρνηση. Έτσι, γίνεται λόγος μονάχα για τα πράγματα που θα υλοποιηθούν την επόμενη μέρα και όχι για γενικές και αόριστες υποσχέσεις. Αυτό η ΝΔ δεν το κάνει επειδή έχει ως κόμμα υιοθετήσει την αλήθεια, παρά μόνον λόγω προεκλογικών ελιγμών και τακτικισμών.

Όλα τα κόμματα τάζουν αυτή είναι η φιλοσοφία τους, κάποιες φορές, όμως, οι καταστάσεις τα αναγκάζουν να προβάλλονται ως πιο «φιλικά» στον πολίτη, εκφράζοντας απόψεις που δεν τα αντιπροσωπεύουν. Και θα δούμε και άλλα ακόμη από όλη αυτή την ιστορία. Θα καμαρώσουμε και νέες επισκέψεις του πρωθυπουργού σε διάφορες μονάδες για την τόνωση της εγχώριας επιχειρηματικότητας, την ίδια στιγμή που η ΝΔ θα μοστράρει ως πιο «ρεαλιστικό» κόμμα, προετοιμάζοντας ουσιαστικά τον κόσμο για ακόμη πιο δύσκολες ημέρες επί κυβέρνησής της. Δεν θα σας πω ποιος είναι και πάλι ο χαμένος αυτής της κοκορομαχίας, αυτού του άχρηστου ανταγωνισμού. Απλά ο συνειδητοποιημένος πολίτης επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά, πως η χώρα υφίσταται μαζική επίθεση από ψέματα και υποκρισία.