Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Τουριστική σεζόν για την Ελλάδα, χιλιάδες τουρίστες στην χώρα, αλλά η ακρίβεια στα ύψη στους θερινούς προορισμούς. Το λέω αυτό γιατί και πάλι οι ξένοι επιλέγονται ως τα εύκολα θύματα αλλά όχι μόνο αυτοί, καθώς οι εγχώριοι που επιθυμούν να κάνουν διακοπές, βρίσκονται αντιμέτωποι με απίστευτη εκμετάλλευση εκτός εξαιρέσεων στα νησιά, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.

Με δεδομένο πια ότι ο καθένας προσπαθεί να ξεφύγει από την εφορία μη κόβοντας απόδειξη, με όλους όσοι έχουν επενδύσει στον τουρισμό να είναι μόνιμα διαμαρτυρόμενοι πως «μπαίνουν μέσα» αλλά τις τιμές να μην τις κατεβάζουν, φτάσαμε μ' αυτά και μ' αυτά στο καλοκαίρι του 2017 και η Ελλάδα εξακολουθεί από την μια να βρίσκεται σε παρατεταμένη λιτότητα και από την άλλη να θεωρείται μία από τις πιο ακριβές χώρες της ευρωζώνης. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στις εντυπώσεις των τουριστών και μπορείτε να δείτε πώς φαινόμαστε στα μάτια τους.

Η αφερεγγυότητα πολλών επαγγελματιών τουρισμού, σε συνδυασμό με την επιεικώς ανοργανωσιά σε πολλές τουριστικές υποδομές, δημιουργούν αυτή την θλιβερή εικόνα για πολλούς τουρίστες, που ναι μεν απογοητεύονται αλλά πάραυτα επιλέγουν και πάλι την χώρα μας λόγω του καλού κλίματος, αλλά και της αρχαίας ιστορίας της. Αυτή είναι η σταθερή επένδυση και του ίδιου του κράτους, που κόπτεται κάθε φορά για τα μεγάλα έσοδα από τον τουρισμό. Δεν λογαριάζει πάραυτα κανείς το κόστος μιας ομπρέλας σε μια οργανωμένη παραλία, ούτε το ότι πλέον ψάχνει κανείς να βρει με τα κιάλια προσβάσιμο μέρος χωρίς να πληρώσει.

Και όλα αυτά επαναλαμβάνω σε μια χώρα που διανύει εδώ και μια επταετία μία από τις χειρότερες περιόδους της μεταπολεμικής ιστορίας της. Το καλοκαίρι που έφτασε, μας κάνει να σκεφτούμε το κατά πόσο αξίζει τελικά να επενδύει κανείς σε μια χώρα που έχει χάσει προ πολλού το γραφικό προφίλ της. Παντού συναντάμε μια χωρίς όρια και κανόνες τουριστική ανάπτυξη, παντού αυθαίρετες κατασκευές, παντού έλλειψη σεβασμού στο φυσικό περιβάλλον μπροστά στο κέρδος και την πολυέξοδη άνεση. Αλλά ξέχασα, βρισκόμαστε ήδη στην τουριστική σεζόν και μπροστά στο κέρδος δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε.

Πρέπει μάλλον να ευθυγραμμιστούμε με τις δηλώσεις κυβερνώντων και αντιπολιτευόμενων πως αυτό που μας αποφέρει κέρδη στην οικονομία εν προκειμένω ο τουρισμός πρέπει να το διαφυλάττουμε ως κόρην οφθαλμού, έτσι ώστε να αναμένουμε με αγωνία αυτά ακριβώς τα κέρδη και όχι να μεμψιμοιρούμε. Κοινώς αυτό μεταφράζεται, αφήστε τα περί φυσικού περιβάλλοντος, αφήστε την γκρίνια και βοηθήστε να γίνουν ακόμη περισσότερα μπαρ για να καταναλώνουν οι τουρίστες μαζικά αλκοόλ και να πέφτουν ενίοτε θύματα μπράβων και προστατών, όπως ο άτυχος Αμερικανός πριν λίγες ημέρες στην Ζάκυνθο ή εκείνος που πριν από λίγο καιρό έχασε την ζωή του στην Μύκονο.

Με ανύπαρκτη αστυνομική επιτήρηση, με πολλές περιπτώσεις που αστυνομικοί κοιτούν απλά τους δράστες όπως στην περίπτωση του Παύλου Φύσσα χωρίς να προβαίνουν έγκαιρα σε συλλήψεις, η αχαλίνωτη και χωρίς όρια Greek διασκέδαση διαφημίζεται για πολλοστή φορά. Για να μην διαμαρτυρηθούν, όμως, οι άνθρωποι της «κεφάτης νύχτας» στην χώρα μας, αλλά και οι κυβερνώντες που συνάπτουν απίθανες συμμαχίες και θυσιάζουν τα πάντα μπροστά στο κέρδος, αυτό που έχω να πω είναι πως με την διασκέδαση αυτή οι τουρίστες απολαμβάνουν, λέει, την ζεστή φιλοξενία μας. Μπορεί να συμβαίνει και αυτό.

Μπορεί να τους βοηθά να ξεφεύγουν από την μίζερη καθημερινότητα στις γκρίζες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Υπάρχει, όμως, τεράστια διαφορά, από την καθαριότητα μέχρι τον σεβασμό στο περιβάλλον. Αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη αυτό, είναι μεγάλη συζήτηση.

Διανύουμε το καλοκαίρι του 2017 και όλοι ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους. Αφήνουν απέξω τα υπόλοιπα, χρέη και δόσεις, για το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Αυτό ακριβώς κάνουν και οι κυβερνώντες, που παίρνουν δυνάμεις για να μας επιβάλλουν αργότερα νέες περικοπές. Αλλά ξέχασα, καλοκαιράκι είναι, δεν πρέπει να απαισιοδοξούμε. Εξάλλου, υπάρχει ακόμη χρόνος για την νέα λιτότητα, προλαβαίνουμε ένα ακόμη μπανάκι στις λαχταριστές παραλίες.