Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Ενώ πολλοί από την κυβέρνηση μιλούν για ανάπτυξη και άλλοι τόσοι από την αντιπολίτευση για καταστροφική άσκηση πολιτικής, ενώ αποφασίστηκε από το eurogroup να δοθούν χρήματα στην Ελλάδα και αυτό εκλαμβάνεται ως επιτυχία από το κυβερνητικό επιτελείο, την ίδια ακριβώς στιγμή χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα στοιχειώδη και αμέτρητοι πολίτες γελούν όταν ακούν για επενδύσεις και άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Πρόκειται για μια ακόμη κοροϊδία με πρόσχημα τα νούμερα που καταγράφονται από την ΕΛΣΤΑΤ, που δεν σημαίνουν, όμως, σε καμία περίπτωση αύξηση του τζίρου στις επιχειρήσεις ή αποτελεσματική καταπολέμηση της ανεργίας.

Τα ποσοστά μπορεί εν μέρει να παρουσιάζουν κάποια σχετική βελτίωση, όμως κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για αναστροφή του κλίματος και οικονομική βελτίωση. Τουναντίον, περνώντας οι μέρες και οι μήνες, το μόνο που διαφαίνεται είναι μονάχα τα δανεικά, που ναι μεν δίδονται, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς και με ποιο τρόπο θα επιστραφούν. Απορίας άξιον μάλιστα, είναι που κάποιοι πολίτες αναθαρρεύουν, όταν ακούν «για την δόση που εξασφαλίστηκε» και δεν σκέπτονται πως αυτά τα χρήματα δεν είναι κάποιο «δώρο» προς τον ελληνικό λαό, παρά παράταση της αγωνίας.

Στην πραγματικότητα δεν είναι παρά χρήματα επιβίωσης και ουσιαστικά σωσίβιο της ίδιας της ευρωζώνης, για να μην καταρρεύσει ολοσχερώς από ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας. Προέχει λοιπόν, πάνω απ' όλα το συμφέρον της ίδιας της ευρωζώνης και όχι η επιβίωση των πολιτών. Γιατί παρά τα όσα έχουν ειπωθεί ότι τάχα έχουν βρει το Plan B στην ΕΕ, εντούτοις κανείς δεν μας αποκλείει και κάθε φορά παρά τον ντόρο, μας δίδονται χρήματα. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι προασπίζονται άλλα συμφέροντα που σε μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, θα διακινδύνευαν να μείνουν εκτεθειμένα.

Είναι πολλοί οι λόγοι που, από την μια πλευρά, η τωρινή κυβέρνηση κάνει το «σκληρό καρύδι» με τις κόκκινες γραμμές -όπως έκαναν και οι προηγούμενες- για να μην φανεί στους πολίτες πως ξεπουλιούνται όλα, εξίσου όπως και ο ρόλος των εταίρων, από την άλλη πλευρά, που στην αρχή απειλούν με Θεούς και δαίμονες, και στο τέλος πάντα υποχωρούν λες και δεν συνέβη τίποτα.

Παιχνίδια δεν είναι όλα τούτα, αγαπητοί αναγνώστες; Ποιος από εσάς πιστεύει πως γίνεται μάχη στα eurogroup για να φανεί στο τέλος λευκός καπνός; Ας είμαστε σοβαροί. Τα χρέη τα δημιούργησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις σε αγαστή συνεργασία με τους εταίρους από τότε που η χώρα εισήλθε στην τότε ΕΟΚ. Η ανοχή ή η εσκεμμένη αδιαφορία των εταίρων έφερε την κατάσταση μέχρι εδώ, με αποτέλεσμα να χρεωθεί ο κάθε πολίτης τις κατεργαριές των κυβερνήσεων.

Τα κόμματα είναι επίσης υπεύθυνα για όλα τα δεινά και καλύτερο είναι να πάψουν να προσπαθούν να αποσείσουν τις ευθύνες τους για το τωρινό κατάντημα. Μιλώ για όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα που ενίοτε κραυγάζουν πως δεν ανήκουν στην γενιά όσων κατέστρεψαν τον τόπο. Ήταν όλα τα κόμματα παρόντα στο φαγοπότι, όπως και όλοι οι «ηγέτες» του παρελθόντος που τάχα εκλείπουν σήμερα.

Το κερδοσκοπικό παιχνίδι απάντων είναι γνωστό από τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 μέχρι και σήμερα, όταν κυβερνήσεις δεξιές, κεντρώες, σοσιαλιστικές αριστεροδεξιές και χούντα έκαναν χρυσές δουλειές με τις επιχορηγήσεις, τα δανεικά και τα μυστικά κονδύλια. Αρκετοί πολίτες βέβαια, ωφελήθηκαν από όλα αυτά, πολλοί από τους οποίους κλαίγονται σήμερα. Αρκετές χιλιάδες διορισμένων από κόμματα στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ που τώρα παριστάνουν τους θιγμένους, οδύρονται που τους κόπηκε η σύνταξη.

Με λίγα λόγια, η κλάψα πάει σύννεφο, το ίδιο όπως και η κυνική ομολογία των τεράστιων αποδοχών τις περασμένες δεκαετίες. Έχουν με λίγα λόγια πολλοί το θράσος και διατυμπανίζουν πως έπαιρναν πχ 3.000 ευρώ σύνταξη και τώρα 1.400... Αλλά πέρα από τις δοσοληψίες κομμάτων και πολιτών, πέρα από τα βολέματα των προηγούμενων δεκαετιών, υπάρχει και το σήμερα που παρασύρει στην κόλαση της φτώχειας όλους αυτούς που δεν βολεύτηκαν ποτέ. Σ' αυτούς αναφέρομαι, αυτοί με ενδιαφέρουν περισσότερο. Για τους υπόλοιπους ισχύει και θα ισχύει το ρητό ότι οι πολίτες έχουν τις κυβερνήσεις και τους ηγέτες  που τους αξίζουν.