«Βαστάτε Τούρκοι τ' άλογα» με τους πανηγυρισμούς του Μαξίμου, της ΕΡΤ και των λοιπών παπαγάλων της κυβερνητικής προπαγάνδας, για την μεγάλη «νίκη» που επετεύχθη στο Γιούρογκρουπ στο Λουξεμβούργο. Όχι πως δεν θα ήθελα και εγώ να πανηγυρίσω μια ελληνική νίκη. Αλλά ετούτη εδώ είναι μια νίκη ου μόνον Πύρρειος αλλά και ...πύρινη. Καίει, ζεματά.

Τι πήραμε; Μια δόση έναντι του τρίτου μνημονίου, ύψους 8,5 δισεκατομμυρίων. Χωρισμένη σε δυο υποδόσεις. Μια των επτά και μια του ενάμισι δισεκατομμυρίου. Η πρώτη, των επτά δις, πάει κατευθείαν για την πληρωμή του ομολόγου των επτά δισεκατομμυρίων, που πρέπει να καταβληθούν εντός του Ιουλίου στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) τα οποία, αν δεν τα πληρώναμε, λόγω αδυναμίας, θα ξαναζούσαμε όσα βιώσαμε το καλοκαίρι του 2015 και μάλιστα επί τα χείρω.

Μας έδωσαν λοιπόν «την δόση μας» για να μπορούμε να τους δώσουμε τη δόση τους. Άρα, ποιος πήρε τελικώς τη δόση; Εκείνοι που την έδωσαν. Την έδωσαν με το δεξί χέρι του Σόϊμπλε, την ξαναπήραν πίσω από το αριστερό χέρι του Τσακαλώτου. Στην Ελλάδα θα απομείνει η δεύτερη «υποδόση» του 1,5 δισεκατομμυρίου. Για να λύσει όλα της τα προβλήματα. Και τι δώσαμε έναντι αυτών; Από πού να ξεκινήσει κανείς, για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα;

Από τις χιλιάδες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα και όλων των υπουργών του για το πόσο καταστροφικό είναι να δεσμεύεται η Ελλάδα για πλεόνασμα 3,5%, όταν τώρα υποχρεώθηκε να αποδεχτεί αυτό το ποσοστό πλεονάσματος, ως το 2022; Με ουρά άλλων 38 χρόνων, ως το 2060, για πλεόνασμα 2%;

Από την ομολογία του υπουργού Οικονομίας συντρόφου Παπαδημητρίου, όστις μιλώντας στη γερμανική Die Welt παραδέχτηκε ότι «δώσαμε πολλά», μεταξύ των οποίων, είναι και η μείωση των συντάξεων κατά 25%;

Από το ότι δεν μας έδωσαν ούτε ένα συγκεκριμένο μέτρο για την μείωση του ελληνικού χρέους, αλλά επικράτησε πλήρως η γραμμή του Σόϊμπλε για εξέταση του θέματος το 2018, δηλαδή μετά τις γερμανικές εκλογές;

Από το ότι δεν υπάρχει στη συμφωνία καμιά άμεση αναφορά για ένταξή μας στο καθεστώς της ποσοτικής χαλάρωσης, δηλαδή στο περίφημο φθηνό χρήμα του Ντράγκι, αλλά μόνο ευχές για έξοδο στις αγορές, δηλαδή σε μαύρα τοκογλυφικά επιτόκια;

Όχι άλλες τέτοιες νίκες. Πονάει ο πισινός μας.

                           Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

www.massavetas.gr