Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Είναι απορίας άξιον από τι ελπίζουν για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, σε τι ποντάρουν και με ποια δεδομένα. Επειδή βαδίζουμε σταθερά προς το καλοκαίρι, όλοι πλέον μιλούν για τον τουρισμό και το θετικό του πρόσημο, την ίδια στιγμή που οι ρήσεις από τις Βρυξέλλες περί αύξησης της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα από το 2018 γίνονται πρωτοσέλιδα, προσπαθώντας να αναπτερώσουν με τον τρόπο αυτό το πεσμένο ηθικό των πολιτών. Και είναι απορίας άξιον όλη αυτή η πρεμούρα, γιατί σε όλα τα υπόλοιπα εξακολουθούμε να είμαστε πρωταθλητές από το τέλος, είτε αυτό αφορά την ανεργία, είτε τις υψηλές τιμές, είτε την ακραία φτώχεια κλπ.

Η κυβέρνηση λοιπόν, κάνει τα αδύνατα δυνατά να ωραιοποιήσει την εικόνα, την στιγμή που τα δεδομένα όχι μόνο είναι κατά της χώρας, αλλά πολύ περισσότερο οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την παραμικρή αισιοδοξία. Έτσι, όμως, δεν έκαναν πάντα οι κυβερνήσεις; Δεν ωραιοποιούσαν την κατάσταση για να αποκοιμίσουν τους ψηφοφόρους; Κάποτε για να βρεις δουλειά έπρεπε να περάσεις από την κλαδική του ΠΑΣΟΚ και να αποδεχθείς ό,τι σου ζητούσαν. Κάποτε η ΝΔ βόλευε σε τέτοιο βαθμό τους ψηφοφόρους της, που της ξέφευγε το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς δεν ανήκαν στην παράταξη. Οι δε αριστεροί, αγκαζάριζαν τα συνδικάτα και βόλευαν εκεί τα δικά τους παιδιά.

Οι τομείς ήταν λοιπόν, μοιρασμένοι, χωρίς να αποκλείονται βέβαια τα τηλέφωνα για αλληλοεξυπηρετήσεις. Ήταν τόσο μαζικό το βόλεμα, όπου δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο στο Δημόσιο και πολλοί δεν πήγαιναν καν στην δουλειά τους, εισπράττοντας βέβαια, παχυλούς μισθούς. Τώρα που οι μάσκες έπεσαν, μετανοούν τεχνηέντως, προσπαθώντας να μας κάνουν να πιστέψουμε πως η εποχή αυτή πέρασε ανεπιστρεπτί. Τραγικό. Ποιος ή ποια πιστεύει ότι σήμερα μπορεί να βρει κανείς δουλειά χωρίς να βάλει κάποιο «γνωστό»; Ποιοι είναι αυτοί που αναμασώντας αποτυχημένες ρητορικές εξαπατούν για μια ακόμη φορά τον κόσμο ότι τάχα υπερισχύει η αξιοκρατία; Ούτε στο μανάβικο της γειτονιάς δεν μπορείς να ψωνίσεις με ασφάλεια, αν ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού δεν σε ξέρει. Ούτε κατά διάνοια δεν υποβάλλεις αίτηση για μερική απασχόληση στους Δήμους και τις Περιφέρειες αν πρώτα απ' όλα δεν έχεις περάσει από το γραφείο του «γνωστού» που εργάζεται στις υπηρεσίες τους. Οι δε φωτογραφικές προσλήψεις συνεχίζουν να μονοπωλούν την επικαιρότητα, απλά οι προκηρύξεις δίδονται ενίοτε στην δημοσιότητα γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Ξέρουμε λοιπόν, σε ποια κοινωνία ζούμε. Γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο και πού μετρά το «μέσον». Κοινώς παντού. Ακόμη και ένα e-mail να στείλεις για πληροφορίες, κανείς δεν θα σου απαντήσει αν δεν σε ξέρει. Τα δε βιογραφικά που αποστέλλονται μαζικά όχι απλά δεν απαντώνται, αλλά πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτή είναι η νοοτροπία και σήμερα αγαπητοί, και ας κόπτονται πως η κατάσταση έχει αλλάξει. Η υποκρισία τους ξεπερνά κάθε όριο, είτε αυτοί λέγονται δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, σοσιαλιστές, είτε κομμουνιστές, φιλελεύθεροι, ή φραξιονιστές. Όμως, αυτή είναι η δουλειά τους, να κοροϊδεύουν τον κόσμο. Δεν θα έκαναν αυτή την δουλειά, στην περίπτωση που το οικονομικό κίνητρο ήταν χαμηλό.  Οι προκλήσεις, όμως, είναι συνεχείς και ουδείς κάνει πίσω. Έχει πλάκα που μιλούν ακόμη για αξιοκρατία. Είναι τόσο αστείοι μερικοί που πιστεύουν σε αυτή, που λες πως μάλλον σε άλλο πλανήτη ζουν. Ή απλά υπερασπίζονται το βόλεμά τους. Έχουν δε περισσό θράσος να προτρέπουν τους νέους να βρουν δουλειά με τίμιο τρόπο, με την αξία τους τάχα. Αυτοί είναι αγαπητοί φίλοι/ες, όλοι αυτοί που εξακολουθούν να βολεύουν κόσμο. Οι δε πολίτες, επειδή ακριβώς κάνουν στο τέλος τη δουλειά τους, λουφάζουν ή συζητούν κατ΄ιδίαν περί εξέγερσης που δεν κάνουν ποτέ γιατί πολλοί από αυτούς είναι από καιρό βολεμένοι.

 Η αυριανή μέρα, όμως, είναι και πάλι η ίδια. Θες γιατί όλοι τους προσπαθούν να κρύψουν ποιος τους έβαλε στην δουλειά, θες γιατί αποφεύγουν να λογοδοτήσουν πού την βρήκαν αυτή την δουλειά και ποιος τους πρότεινε, σωπαίνουν και κοιτούν τον ουρανό. Αυτό είναι το επίτευγμα όλων των κυβερνήσεων στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι τακτοποίησαν τον καθένα σε μια «θεσούλα», μετατρέποντάς τον σε άβουλο ον... Το γεγονός ότι έκαναν τον καθένα σπιούνο και ωφελιμιστή. Ας χαίρονται την κοινωνία ζούγκλα τους.