Όλα, όσα πλαγίως διοχετεύονται, ως πληροφορίες, τόσον εξ Αθηνών όσο και εκ Σκοπίων, κατατείνουν προς το ενδεχόμενο, μέσα στο 2018, να γίνει αποδεκτή, αμφοτέρωθεν, μια «ρεαλιστική λύση» για το όνομα του γειτονικού κράτους. Με έναν προσδιορισμό πριν από το «Μακεδονία». Που θα είναι είτε γεωγραφικός, όπως «Άνω» ή «Βόρεια», είτε διαχωριστικός όπως το «Νέα». Και, δυστυχώς, τα μηνύματα από το δικό μας στρατόπεδο δεν είναι ευχάριστα. Δείχνουν ότι ακόμη επικρατεί θολούρα στις σκέψεις και τα σχέδια των κομμάτων μας.

Επαναλαμβάνω την ταπεινή μου άποψη: Είναι μέγα λάθος να επιμένουν, τα περισσότερα κόμματα, σε «γεωγραφικό προσδιορισμό». Δηλαδή στο Άνω, ή Βόρεια Μακεδονία. Αυτού του είδους οι προσδιορισμοί είναι πολύ χειρότεροι από το «Νέα Μακεδονία». Και ιδού γιατί:

Οι προσδιορισμοί αυτοί έχουν κυρίως χρησιμοποιηθεί, διεθνώς, για να χαρακτηρίσουν ενιαία εθνικά σύνολα διαιρεμένα σε δυο κράτη. Με αυτονόητο το όραμα της επανένωσης. Όπως Βόρεια και Νότια Κορέα, που είναι ένα έθνος, Βόρειο και Νότιο Βιετνάμ, που ήταν ένα έθνος και επανενώθηκε, Βόρεια και Νότια Υεμένη όπου έγινε το ίδιο, Βόρεια και Νότια Οσετία, όπου διεξάγεται αγώνας για επανένωση. Άρα ένας τέτοιος προσδιορισμός, είναι ...βούτυρο στο ψωμί της αλυτρωτικής προπαγάνδας των Σκοπίων.

Όταν μας προσφέρθηκε το «Νοβοματσεντόνια», ως μια λέξη, στο «πακέτο Πινέϊρο», στη δεκαετία του '90, είπαμε όχι. Μετά παρακαλούσαμε να δεχθούν το «Νέα Μακεδονία», το οποίο, σήμερα, τείνει να συνιστά την καλύτερη λύση. Διότι, σε αντίθεση με τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς, όπως πολύ σωστά είχε επισημάνει στο ευρωκοινοβούλιο ο Αυστριακός σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Χάνες Σβόμποντα, επιβεβαιώνει ότι «δεν πρόκειται για την αρχαία Μακεδονία, αλλά για μια καινούργια χώρα».

Η Νέα Ουαλία της Αυστραλίας, δεν είναι η Ουαλία της Βρετανίας. Ούτε η αμερικανική Νέα Υόρκη είναι το YORK της Βρετανίας, ούτε η Νέα Ορλεάνη είναι η γαλλική Ορλεάνη. Όπως και το Νέο Μεξικό των ΗΠΑ δεν είναι το Μεξικό. Αλλά και οι δικές μας «Νέα Σμύρνη», «Νέα Φώκαια», «Νέα Μουδανιά», «Νίκαια», «Νέα Φιλαδέλφεια» κλπ, δεν είναι οι αντίστοιχες μικρασιατικές «χαμένες πατρίδες».

Αναγκαστικώς, για το θέμα θα επανέλθω και αύριο. Για τα «τρελά» της στάσης κάποιων πολιτικών μας. Σήμερα μένω μόνο στην έκκληση: Ξεφύγετε από τον «γεωγραφικό προσδιορισμό». Διότι «έχει αχλάδα η ουρά». Αφήνει ανοικτό το παράθυρο της «αλυτρωτικής» προπαγάνδας.

ΑΥΡΙΟ το Β μέρος

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr