-Διάφορα περίεργα και εξωφρενικά, ανήκουστα και πρωτοφανή για τα δεδομένα του τόπου και ιδιαίτερα των σχολικών μονάδων ακούγονται, που θα έπρεπε το λιγότερο να μας προβληματίζουν και να μας κάνουν να ενδιαφερθούμε για την ίδια μας την κοινωνία.

Έφτασε στ' αφτιά μας ένα περιστατικό που λέγεται ότι συνέβη στα κτήρια των κεντρικών λυκείων. Ένας χώρος όπου συνυπάρχουν πολλές σχολικές μονάδες όλης της ηλικιακής μαθητικής γκάμας από δημοτικό έως και λύκειο. Οι ψίθυροι κάνουν λόγο για βιαιοπραγία και χειροδικία σε βάρος γυμνασιάρχη και  καθηγήτριας λίγο αργότερα, με χρήση ακόμα και σιδερογροθιάς.

Περιστατικό που δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα πάρει διαστάσεις, ή αν κάποιος θα το διαψεύσει, αλλά τα παιδιά είναι πολλά, έχουν στόμα και μιλάνε. Η απόφαση που εξήφθη και ανακοινώθηκε στους μαθητές, μας κάνει να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται για φαντασιώσεις παιδικές. Τους ανακοίνωσαν δηλαδή, πως οι πόρτες του σχολείου θα κλειδώνουν από τις 8.10 το πρωί και θα ανοίγουν στις 13.45 με την λήξη του ωραρίου, και όποιος για κάποιο λόγο έρχεται καθυστερημένος στο σχολείο ή για λόγους ανωτέρας βίας πρέπει να αποχωρήσει νωρίτερα, θα ενημερώνει τους υπεύθυνους που θα ανοίγουν τις πόρτες.

Ε, πάλι που το κατάλαβαν!!! Καιρός ήταν να συνειδητοποιήσουν ότι μιλάμε για σχολείο, και όχι για χώρο διερχομένων άσχετων, εξωσχολικών στοιχείων, αγνώστων και αμφίβολων διαθέσεων. Δεν είναι χώρος στάθμευσης οχημάτων, συνάντησης, παιχνιδιού των αλλοδαπών που βρίσκονται στις παρακείμενες εγκαταστάσεις. Ούτε μπορούν να μπαινοβγαίνουν μαθητές για ν' αγοράσουν οτιδήποτε εκτός κυλικείου.

Παντού υπάρχουν κανόνες και όροι που όταν τους παραβιάζεις θα πρέπει και να τιμωρείσαι. Ούτε σε δημόσιο δρόμο μπορείς να κάνεις ό,τι σου κατέβει, ούτε σε καταστήματα, ούτε σε μπαρ. Παντού για να γίνεις αποδεκτός θα πρέπει να λειτουργείς σύμφωνα με τους κανόνες ευπρέπειας και αυτούς που η πολιτεία ορίζει. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για χώρο, που στεγάζει παιδιά, μικρούς και μεγαλύτερους μαθητές.

Τούτο το περιστατικό θα πρέπει να γίνει η αιτία για σοβαρή και συνετή αντιμετώπιση αυτού που λέγεται σχολείο. Άπαντες οφείλουν ν' αντιληφθούν την ευθύνη που φέρουν απέναντι στα παιδιά πρωτίστως και δευτερευόντως απέναντι στους γονείς και στην κοινωνία. Εδώ, ούτε πολιτικές χωράν, ούτε αντιπαραθέσεις και δήθεν ιδεολογίες. Το σχολείο είναι ο προθάλαμος της κοινωνίας των πολιτών. Και σ' αυτό πρέπει να υπάρχουν κανόνες, σεβασμός, αρχή και τέλος. Οι αυριανοί πολίτες προετοιμάζονται για να είναι έτοιμοι, τόσο ως προς τις γνώσεις, όσο και προς τον τρόπο συμπεριφοράς. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το μετατρέπει σε χώρο αναρχίας, ή σε ρινγκ και σε χώρο ασυλίας του οποιουδήποτε.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»