Πραγματοποιήθηκε χθες η ειδική συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για το προσφυγικό μεταναστευτικό, παρουσία των Δημάρχων των πλέον θιγόμενων νησιωτικών περιοχών της χώρας, της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου, της Κω, κατόπιν αιτήματος του Σπ. Γαληνού.

Κατά την τοποθέτησή του, ο Δήμαρχος Λέσβου αναφέρθηκε στο σύνολο των ενεργειών, στις οποίες προέβησαν όλοι, σηκώνοντας στις πλάτες τους το μέγα ζήτημα της προσφυγικής κρίσης, προκειμένου να μην επικρατήσει χάος στις τοπικές κοινωνίες.   

«Σταθήκαμε όρθιοι για να στηρίξουμε αυτούς τους ταλαιπωρημένους και κατατρεγμένους ανθρώπους που οι πολιτικές που εφαρμόζονταν τους άφηναν ανυπεράσπιστους στα νύχια των διακινητών που τους εκμεταλλεύονταν σωματικά ψυχικά και σε πολλές περιπτώσεις τους οδηγούσαν στο θάνατο. Αυτοί είναι οι δήμαρχοι, αυτοί είμαστε εμείς, οι οποίοι σήμερα κατηγορούμαστε ότι δε δίνουμε ξενοδοχεία για να πάνε οι πρόσφυγες. Όμως, οι δήμαρχοι δεν είναι ούτε θυρωροί, ούτε ξενοδόχοι. Είμαστε αυτοί που ζούμε με τις τοπικές κοινωνίες που βιώνουμε το πρόβλημα και βλέπουμε ότι δεχόμαστε υποσχέσεις, δεχόμαστε συμβουλές, συζητήσεις, ερμηνείες, αλλά στην πράξη δε γίνεται τίποτα. Δυστυχώς, είμαστε μόνοι και εξακολουθούμε σε αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα να είμαστε μόνοι απέναντι σε όλο το πρόβλημα, αλλά και απέναντι σε κοινωνίες που έχουν χάσει την ψυχραιμία τους. Έλεγα από το ξεκίνημα της κρίσης, ότι όλα κρέμονται σε μια κλωστή. Ότι όλα αυτά μπορούν να χαθούν αν αφεθούν στην τύχη τους. Ότι από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούμε να κατηγορηθούμε ως ρατσιστές, εμείς που πέφταμε στη θάλασσα για να σώσουμε ανθρώπους. Κι, όμως, φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Διότι δεν γίνονται εγκαίρως οι κινήσεις, οι οποίες θα έπρεπε να γίνουν. Φτάσαμε στο σημείο να προτείνουμε Ευρωπαϊκές λύσεις και πολιτικές που κατέληξαν τελικά να εγκριθούν και να μετατραπούν σε ευρωπαϊκές πολιτικές, η πρόταση που από την πρώτη στιγμή είχα καταθέσει λέγοντας ότι το κλειδί βρίσκεται στην Τουρκία και ότι εκεί πρέπει να γίνονται οι έλεγχοι και οι καταγραφές και από εκεί οι πρόσφυγες με ασφαλή τρόπο χωρίς να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, να πηγαίνουν στη χώρα που μπορεί να τους φιλοξενήσει εφόσον το δικαιούνται. Στο πρώτο διάστημα όλοι λέγατε ότι τα νησιά θα αδειάσουν από πρόσφυγες και μετανάστες, ότι δεν πρέπει στα νησιά μας να υπάρχουν κέντρα φιλοξενίας. Όταν φάνηκε ο γεωγραφικός περιορισμός, είχα προειδοποιήσει ότι θα φτάσουμε σ' αυτό το μαρτύριο της σταγόνας. Ότι κάποια στιγμή, όταν δεν λειτουργούμε εγκαίρως παίρνοντας αποφάσεις, θα φτάσουμε σε καταστάσεις μη διαχειρίσιμες. Δυστυχώς, φτάσαμε.

Και φτάσαμε, όταν στην ουσία δεν έπρεπε να έχουμε πρόβλημα, όταν είχε υπογραφεί η συμφωνία, όταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα δεν υπήρχαν ροές και παρόλα αυτά δε γινόταν καταγραφές και έλεγχοι, ώστε να υπάρξει χώρος φιλοξενίας όταν υπάρξουν ροές. Γι' αυτό θεωρώ πως το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε υπό την επήρεια ενός ιδιότυπου εκβιασμού, αφήνοντας τα πράγματα να εξελιχθούν και να γίνουν μη διαχειρίσιμα. Θεωρώ ότι εκβιαζόμαστε να κάνουμε πράγματα, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά από τις τοπικές μας κοινωνίες, ούτε και από εμάς. Στην αρχή αντιμετωπίζαμε ένα πρόβλημα, δεχόμασταν «εισβολή». Τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει και το πρόβλημα, μας το φορτώνετε με αυτή την περίφημη συμφωνία. Αν η συμφωνία είναι θέσφατο, μπορεί να βελτιωθεί.

Ένας από τους λόγους που έκανα την πρόταση να συνέλθει η επιτροπή είναι διότι αυτό το θέμα που διαχειριζόμαστε δεν είναι τοπικό, είναι πανευρωπαϊκό και εθνικό. Άρα, χρειάζεται να έχουμε εθνικές πολιτικές. Πρέπει οι πάντες να τοποθετηθούν ευθαρσώς και επί του γεωγραφικού περιορισμού και ποιες είναι οι προτάσεις για ενέργειες που πρέπει να γίνουν όχι για να ελαφρυνθούν, αλλά για να σωθούν οι τοπικές κοινωνίες. Κι όχι μόνο οι κοινωνίες, αλλά και οι άνθρωποι που έχουν φύγει από πολέμους κατατρεγμένοι, αλλά έρχονται να ζήσουν σε συνθήκες, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις είναι απάνθρωπες».

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»