Ψάξτε όσο θέλετε στο διαδίκτυο. Αλλά δεν θα βρείτε πουθενά αλλού, στον πολιτισμένο κόσμο, απόφαση πρυτανείας πανεπιστημιακού ιδρύματος, με την οποία να αναστέλλει την λειτουργία του, να κλείνει τις πόρτες του, για τους λόγους που αναφέρονται στην ανακοίνωση της πρυτανείας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ):

«H καθημερινή πλέον παρουσία των τοξικο-εξαρτημένων ατόμων στο Ίδρυμα δημιουργεί αυξημένους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των μελών της κοινότητας, παρεμποδίζει την εκπαιδευτική λειτουργία, αποθαρρύνει τους φοιτητές να προσέρχονται στις αίθουσες διδασκαλίας, βλάπτει την ακαδημαϊκή εικόνα και προσβάλλει το κύρος του Πανεπιστημίου, η λειτουργία του οποίου εν τέλει, καθίσταται δυσχερής έως και αδύνατη υπό τις συνθήκες αυτές. Η Διοίκηση του ΟΠΑ έχει επανειλημμένως απευθυνθεί στους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας και έχει ενημερώσει για τις δυσκολίες και τους σοβαρούς κινδύνους που δημιουργούνται από την κατάσταση αυτή, χωρίς δυστυχώς, αποτελέσματα, που να δείχνουν ότι το πρόβλημα αντιμετωπίζεται».

Υποθέτω ότι όταν η διοίκηση του συγκεκριμένου ΑΕΙ λέει πως ενημέρωσε όλους τους «αρμόδιους φορείς» εννοεί και το υπουργείο Παιδείας του καθηγητή Γαβρόγλου και το «Προστασίας του Πολίτη» του στρατηγού Τόσκα και το υπουργείο Υγείας του πολυπράγμονος και λαλίστατου συντρόφου Πολάκη.

Και βεβαίως όσα συμβαίνουν στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα, τα οποία έκπληκτοι διαπιστώνουν οι διερχόμενοι από την Πατησίων, δεν είναι πρωτοφανή. Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και έξω από την Νομική Σχολή. Στην καρδιά της Αθήνας. Και τα οποία είχα περιγράψει προ ετών, όταν άλλοι βρίσκονταν στην εξουσία. Όταν και τότε, ένας πρύτανης κατηγορούσε τις «αρμόδιες αρχές», ότι, αν και τις έχει ενημερώσει εγγράφως, δεν έχουν κάνει τίποτε. Τα ίδια, διαβάζω, συμβαίνουν και στον περίγυρο σχολών της Θεσσαλονίκης.

Αν, όμως, οι «αρμόδιες αρχές» αποδεικνύονται, διαχρονικώς και διακομματικώς, ανίκανες να προστατεύσουν τα πανεπιστήμια, μήπως οι ίδιες οι διοικήσεις τους θα πρέπει να κάνουν κάτι περισσότερο από το να «ενημερώνουν αρμοδίως»; Να πάψουν να πετούν εγγράφως το μπαλάκι, σε απρόθυμους; Να λάβουν μέτρα προστασίας των φοιτητών, αλλά και των ιδίων; Να κάνουν μια ορθολογικότερη ερμηνεία του πανεπιστημιακού ασύλου, που δεν έχει θεσπιστεί για να διευκολύνει το ναρκεμπόριο; Να ζητούν αμέσως, κάθε μέρα, την επέμβαση της αστυνομίας, απευθυνόμενοι κατευθείαν στην δίωξη ναρκωτικών και όχι στον εκάστοτε Τόσκα ή Γαβρόγλου;

Έλεος πια με αυτό το παιγνίδι της μετάθεσης ευθυνών.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr