Κλίμα ανησυχίας και προβληματισμού επικρατεί τους τελευταίους μήνες στις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, εξαιτίας της αξιολόγησης, καθώς προκαλεί ανασφάλεια και φουντώνει τους κρυφούς φόβους ότι πίσω από μία χαμηλή βαθμολογία πιθανόν να υποκρύπτεται μελλοντική απόλυση.

Γενικότερα, η έννοια της αξιολόγησης, όπως αυτή εισήχθη στην νέα ελληνική πραγματικότητα των μνημονίων, αποτελεί κόκκινο πανί για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, που γνωρίζοντας ίσως καλύτερα από τον καθένα τις συνθήκες που επικρατούν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της χώρας μας, εκτιμούν ότι η αξιολόγηση με τον τρόπο που προωθείται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, δεν θα είναι αξιόπιστη.

Κατά τη θητεία της προηγούμενης κυβέρνησης, το ζήτημα της αξιολόγησης τέθηκε για πρώτη φορά επιτακτικά από τους δανειστές και την τρόικα και αν και νομοθετήθηκε, δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Λέσβου Γ. Αλεξίου, η αξιολόγηση πάντα υπήρχε στο ελληνικό δημόσιο, εφαρμοζόταν, όμως, μόνο σε πολύ ακραίες περιπτώσεις παράβασης του ποινικού κώδικα ή άλλων σοβαρών αδικημάτων, που προκαλούσαν πρόβλημα στην υπηρεσία που εργαζόταν ο εν λόγω υπάλληλος.

«Οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις, έθεσαν το ζήτημα της αξιολόγησης σε νέα βάση. Οι διαδικασίες που σχεδιάστηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουν αρκετές ομοιότητες ως προς τον τρόπο εκτέλεσης της αξιολόγησης, με βαθμολογία από το 1 έως το 10 και αξιολόγηση των υφισταμένων από τους προϊσταμένους και τους διευθυντές. Οι διευθυντές αξιολογούνται από τον πολιτικό προϊστάμενο. Για παράδειγμα, για το Δήμο Λέσβου, από το δήμαρχο. Στην περίπτωση της προηγούμενης κυβέρνησης υπήρχε η πιθανότητα όσοι έπαιρναν βαθμό κάτω από τη βάση (5), να ενταχθούν μελλοντικά σε λίστες απόλυσης. Η σημερινή κυβέρνηση συνδέει την αξιολόγηση με την κινητικότητα, το μισθολόγιο και τις κρίσεις διευθυντών. Με λίγα λόγια, αν ένας υπάλληλος εξασφαλίσει καλό βαθμό, θα ανταμειφθεί μισθολογικά με μπόνους ή θα έχει επιπλέον μόρια στις κρίσεις διευθυντών, που γίνονται στις υπηρεσίες».

Ο προβληματισμός των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν σχετίζεται τόσο με την αξιολόγηση αυτή καθαυτή, που υπό ορισμένες συνθήκες θα μπορούσε να βοηθήσει τον υπάλληλο, αλλά με τον αξιολογητή.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»