-Στον ιστό, δίπλα στο άγαλμα της Μικρασιάτισσας μάνας, κυματίζει από την Κυριακή,

-ημέρα επικράτησης των τουρκικών δυνάμεων επί των Ελληνικών στη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922

-και μέχρι το τέλος του μήνα, η Ελληνική σημαία,

-ως ένδειξη μνήμης, τιμής και πόνου για τους Έλληνες που θυσιάστηκαν και ξεριζώθηκαν,

-χάνοντας ό, τι είχαν δημιουργήσει.

-Από περιουσία, οικογένειες, φιλίες, σχέσεις, πατρίδα,

-όχι, όμως, και την πίστη τους, που τους βοήθησε να ορθοποδήσουν και να ξεκινήσουν από την αρχή.

-Αφού μάζεψαν τα κομμάτια της ψυχής τους, και όλες τους τις δυνάμεις, έχυσαν για μια ακόμα φορά το αίμα τους για να τα καταφέρουν.

-Η ύψωση της σημαίας μας στον ιστό της Μικρασιάτισσας μάνας, από τον σύλλογο της Επάνω Σκάλας, είναι μια συμβολική κίνηση

-για όσους ξεχνούν, ή κάνουν πως λησμονούν.

-Είναι μια κίνηση με πολλούς αποδέκτες, ακόμα και άρχοντες της τοπικής Αυτοδιοίκησης, που δεν θα πρέπει να ταξιδεύουν αυτή τη μέρα στα απέναντι παράλια, παρά μόνο έχοντας άδεια από το υπουργείο Εξωτερικών.

-Δεν ξεχνάμε, τη στιγμή που από την Κυριακή άρχισαν στη Σμύρνη οι γιορτές της «μεγάλης Νίκης», η είσοδος δηλαδή των άτακτων στρατευμάτων του Κεμάλ στην πόλη, για να επακολουθήσει η μεγάλη λεηλασία, η σφαγή των χριστιανών που περιγράφεται από πολλούς ξένους συγγραφείς και στη συνέχεια η πυρκαγιά και το κάψιμο καθετί που είχε σχέση με την προαιώνιο παρουσία των Ρωμιών στην πόλη της Σμύρνης.

-Φέτος οι γιορτές αυτές αναμένεται να ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο.

-Στις 9 Σεπτεμβρίου, οπότε και θα ολοκληρωθούν οι εορταστικές εκδηλώσεις της κατάληψης της Σμύρνης από τους Τούρκους, στην παραλία της πόλης θα γίνουν αεροναυτικές επιδείξεις.

-Όπως αναφέρεται, θα τονίζουν τα «ιστορικά» και «απαράβατα» δίκαια της Τουρκίας στο Αιγαίο, τα οποία, όπως υποστηρίζουν στην Άγκυρα, παραβιάζονται με κατάφορο τρόπο από την ελληνική πλευρά.

-Δεν αποκλείεται δε, να ξαναζωντανέψουν σκηνές από άλλες εποχές, όπου το εορταστικό πρόγραμμα είχε και το μακάβριο συμβολισμό του με τα δεκάδες καρπούζια που τα έκοβαν, και τα έριχναν στη θάλασσα, αναπαριστώντας με αυτόν τον τρόπο τον ελληνικό στρατό αλλά και τις χιλιάδες χριστιανών, Ρωμιών και άλλων που έπεφταν στη θάλασσα κυνηγημένοι με την ψυχή στο στόμα για να σωθούν από τη μάχαιρα των Τούρκων.