Αυτή είναι, δυστυχώς, η πατρίδα μας. Αυτή είναι η πολιτική μας πραγματικότητα. Πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από άσκηση πολιτικής του ποδαριού, των ευκαιριακών παρεμβάσεων, των φωτογραφικών τροπολογιών και υπουργικών αποφάσεων. Και της αποφυγής των δυσάρεστων, όσο και αν είναι αναγκαία και αναπόφευκτα, με τη συνήθη μέθοδο της ...αναβολής. Ες αύριον τα σπουδαία.

Έπρεπε να πάει για ολιγοήμερες οικογενειακές διακοπές στην ακριτική Ερεικούσα, του διαποντίου συμπλέγματος, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για να λυθεί το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι κάτοικοί της λόγω της ελλείψεως ιατρού. Τώρα πήγε μόνιμος στρατιωτικός ιατρός. Οπότε, όλες οι άλλες περιοχές της Ελλάδας που αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα, νησιωτικές ή ορεινές, δεν απομένει παρά να κάνουν τάματα στη Μεγαλόχαρη, τώρα το δεκαπενταύγουστο, μπας και τις ανακαλύψει για κανένα οικογενειακό τριήμερο ο πρωθυπουργός.

Έπρεπε να πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης, ως φυγόστρατος, για να περάσει ακόμη ευνοϊκότερη και άκρως φωτογραφική διάταξη για το πώς μπορούν να «καθαρίσουν» ανωδύνως όλοι οι ανυπότακτοι, χωρίς το πρόστιμο των έξι χιλιάδων και με μόλις είκοσι μέρες παρουσία στο στράτευμα. Και βεβαίως όσοι περιμένατε επίδειξη ευαισθησίας, είτε με παραίτηση του κ. Κορωνάκη από το αξίωμα του, είτε με αποδοκιμασία της στάσης του από την κυβέρνηση ή το κόμμα του, θα περιμένετε ματαίως εσαεί.

Έπρεπε να φτάσει το καλάμι της Ζωής Κωνσταντοπούλου να καρφωθεί κατ' ευθείαν στο μάτι του Αλέξη Τσίπρα, με προβολή της αξίωσής της να αποφαίνεται ποιος υπουργός κάνει και ποιος δεν κάνει για την κυβέρνηση, για να συνειδητοποιήσετε, εκεί στο Μαξίμου, ότι υπάρχει μέγα πρόβλημα από τη συμπεριφορά της συγκεκριμένης αλαζονικής αμαζόνας. Τόσους μήνες που φερόταν με προπέτεια, με θράσος και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους βουλευτές και τους πολιτικούς αρχηγούς της αντιπολιτεύσεως, τα ...απολαμβάνατε όλα αυτά τα καμώματα ως ...αγωνιστικές χαριτωμενιές. Τώρα που έχει γίνει δικός σας πονοκέφαλος ο ιδιόμορφος κλεφτοπόλεμός της, αναζητάτε τρόπους να την «αδειάσετε», πριν σας κάνει τα χειρότερα. Αλλα φοβάμαι ότι θα το πιείτε το ποτήρι άχρι τρυγός.

Έπρεπε να φτάσουμε στο και πέντε, να καταρρεύσει η χώρα, για να τολμήσετε να παραδεχθείτε ότι πρέπει επιτέλους να εφαρμόσετε κάποιο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Και τώρα, χάνετε πάλι χρόνο, με μια μόνιμη διάθεση να σπρώξετε προς το μέλλον όσα είναι ανάγκη να γίνουν τώρα, όσα θα έπρεπε, για την ακρίβεια, να έχουν γίνει από χθες.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr