Για να λέμε τη μαύρη αλήθεια, ποτέ δεν ήταν στα προτερήματα του αριστερού λόγου οι λίγες, σταράτες και ξεκάθαρες κουβέντες. Πάντα το προέχον, ψάχναμε να το βρούμε μέσα από περιπλοκάδες μακρόσυρτων αναλύσεων. Όσο όμως η Αριστερά δεν ασκούσε κυβέρνηση, δεν διαχειριζόταν τις τύχες του τόπου, ιδίως μάλιστα σε περίοδο κρίσης, αυτή η απεραντολογία, το πολύ να έβλαπτε την ίδια, περιορίζοντας την απήχηση του λόγου της στους πολίτες. Εξ ου και εισέπραττε το ανάλογο εκλογικό τίμημα.

Τώρα όμως κυβερνάτε κ. Πρόεδρε. Και διερωτώμαι αν δεν κουράζεστε να επαναλαμβάνετε, σε συνεντεύξεις ποταμούς, όπως η δίωρη στο «Κόκκινο» και η προηγούμενη στην ΕΡΤ, ή σε ομιλίες, όπως αυτή στην Κεντρική Επιτροπή σας, τα ίδια και τα ίδια, με τόσο πολλές λέξεις που λες και τριγυρίζουν σαν μέλισσες γύρω από την κυψέλη βουίζοντας, αλλα δεν δείχνουν διάθεση να μπουν να κάνουν τη δουλειά τους, να παράξουν μέλι. Ίσως να φταίω εγώ, που γενικώς κουράζομαι ευκόλως από τις απεραντολογίες. Αλλά βρε αδελφέ, νομίζω ότι το παρακάνατε στα περιχύματα και τα επιπάσματα που τείνουν να εξαφανίσουν το «ψητό» που περιμένουμε, κάθε φορά, να ακούσουμε.

Το «ψητό» σήμερα είναι αν θα αντέξει η κυβέρνησή σας να φέρει σε πέρας την αποστολή που ανέλαβε με τη συμφωνία που υπογράψατε. Αυτό εξαρτάται ως ένα μέρος από τις αποφάσεις των κομματικών σας οργάνων. Είτε κάνετε έκαστο συνέδριο, είτε εσωτερικό δημοψήφισμα, ή ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σας. Αλλά η ουσία είναι μία. Ότι αυτή την ώρα δεν κυβερνάτε. Συγκυβερνάτε. Και δεν εννοώ πια τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά το ότι, έχοντας χάσει τη δεδηλωμένη, εξαρτάσθε πια από τη στήριξη Νέας Δημοκρατίας, Ποταμιού και ΠΑΣΟΚ.

Να το πω επί το απλούστερο και γραφικότερο. Έχετε πέσει στην αγκαλιά τους. Αλλά δεν θέλετε να το ομολογήσετε. Φέρεστε κάπως σαν μιξοπαρθένα που απολαμβάνει μεν τις θωπείες του εραστή της, αλλά το πρόβλημά της είναι «τι θα πουν οι δικοί της».

Τα πράγματα θα ήταν πολύ καθαρότερα αν είχατε εξαρθεί πάνω από το κομματικό σας καβούκι. Αν, αντί των «μπαλωμάτων» που κάνατε με τον ανασχηματισμό, προχωρούσατε στη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που θα μονιμοποιούσε και θα νομιμοποιούσε αυτή την ευρύτατη πολιτική συνεργασία σε βάθος τριετίας, χωρίς την οποία θα είχατε ήδη αναγκαστεί να παραιτηθείτε.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr