Ύστερα από πολλούς μήνες, με χαρά και ευχαρίστηση είδαμε τον αύλειο τοίχο του μεγαλοπρεπούς ναού του Αγ. Θεράποντος, απαλλαγμένο από τις οκάδες των γραφόμενων ανοησιών που τον βάραιναν και σίγουρα βάραιναν και τις ψυχές πιστών και κατοίκων αυτής της πόλης.

Η άφιξη της Τίμιας Χείρας του Αγ. Σπυρίδωνος από την Κέρκυρα, σίγουρα βοήθησε στο όλο σκηνικό. Εν ολίγοις όλοι κατανοούμε ότι αποτελεί όνειδο και ντροπή μια τέτοια εικόνα. Θέλοντας να τιμήσουμε το Ιερό Λείψανο και για να μην ξεφτιλιστούμε στα μάτια των ξένων, ευπρεπίσαμε το χώρο. Όμως και δω υπάρχουν ανάλογα Λείψανα...

Μπορεί ο ναός να έχει την ατυχία να βρίσκεται επί της οδού ...της «ελεύθερης έκφρασης», όμως σίγουρα υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας, που εθελοντικά, αν τους ζητηθεί θα βοηθούσαν στην ανανέωση του χρωματισμού, προκειμένου να μην υπάρχουν όλα αυτά τα «ιδεολογήματα» στον περίβολο της εκκλησίας σήμα κατατεθέν της πόλης

Όσο για το υπόλοιπο, τις ιδιοκτησίες, την ιστορική σχολική  μονάδα, όλοι είμαστε υπεύθυνοι και κυρίως εκείνοι που κρατούν στα χέρια τους την διοίκηση και την εξουσία. Αν δεν μπορείς να σταματήσεις τον ευτελισμό της αισθητικής της πόλης σου, ας μην προχωράμε παρακάτω. Δυστυχώς ουδείς τολμά. Και όλα είναι τόσο απλά...

Ίσως όμως και να είναι θέμα προτεραιοτήτων και επιλογών!!!

-Η βρετανική εφημερίδα Express καλεί τους βρετανούς να ανακαλύψουν ανάμεσα σε μια επιλογή από 10 ελληνικά νησιά, εκείνο που αποτελεί τον παράδεισό τους.

Σε καμιά από τις προτάσεις της εφημερίδας δεν βρίσκεται η Λέσβος.

Αντίθετα σ' αυτές περιλαμβάνεται το Αγκίστρι, ως το καταπράσινο νησί με πευκόδεντρα, γνωστό για τις βοτσαλωτές παραλίες του και τα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά του.

Η Σκιάθος, για να δείτε πολλές διασημότητες

Η Κως, η γενέτειρα του Ιπποκράτη, με το δέντρο ηλικίας 2.500 ετών, κάτω από το οποίο δίδασκε. Γνωστή για το windsurfing, τις αμμουδερές παραλίες ,την έντονη νυχτερινή ζωή και τους αρχαιολογικοί χώρους.

Η Νίσυρος, γνωστή για το ηφαίστειο και το  Ηφαιστειακό Μουσείο, τις πανέμορφες παραλίες και τα ιαματικά λουτρά.

Η Σαντορίνη, για τα εντυπωσιακά ηλιοβασιλέματα, το ηφαιστειακό έδαφος και την θαυμαστή αρχιτεκτονική, με τα λευκά και μπλε σπίτια και τις  καφετέριες επάνω σε βραχώδεις λόφους

Η  Ανάφη με το κυκλαδίτικο στυλ, τα κρυστάλλινα νερά και τις απόκρημνες σπηλιές του.

Το Μεσαιωνικό χωριό της Χίου, το νησί της αφρόκρεμας του τζετ σετ και των μεγιστάνων με τα πολυτελή κότερα, με χορό μέχρι το πρωί στα πανηγύρια για την Παναγία, παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά και καταπληκτικά κοκτέιλ!.

Η Νάξος το νησί του θεού Δία.

Η Κέρκυρα, με την βενετσιάνικη αρχιτεκτονική στην παλαιά πόλη της, την πλούσια βλάστηση και κρυστάλλινα νερά.

Οι Παξοί με τις εντυπωσιακές παραλίες, ιδανικός προορισμός για ερωτευμένα ζευγάρια, μέρος κατάλληλο για ξεκούραση.

Μέχρι εδώ λοιπόν. Η Λέσβος; Πού να βρίσκεται; Στα αζήτητα όπως βλέπουμε.

Και αναρωτιόμαστε: Δεν έχει τίποτα να επιδείξει; Για τίποτα να υπερηφανευτεί; Τίποτα μοναδικό ή εξαιρετικό; Μήπως τελικά, η δουλειά εκείνων που επί δεκαετίες ασχολούνται με τον τουρισμό, δεν έχει τον αντίκτυπο που όλοι αναμένουμε, διαβάζοντας και αναπαράγοντας τα δελτία τύπου των αρμοδίων υπηρεσιών, που κάνουν τον απολογισμό των ταξιδιών συμμετέχοντας σε διάφορες τουριστικές εκθέσεις και πληρώντας υπέρογκα ποσά για τουριστική προβολή, εκτυπώσεις εντύπων κλπ;

Μήπως υπάρχει λάθος στην τακτική; Ή στην τελική, μήπως πρέπει ν' αντιγράψουμε άλλου είδους μοντέλο;

Ή καλύτερα ν' αλλάξουμε νοοτροπία;