Μας κυβέρνησαν εκφραστές του «ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού», του «ελληνικού τρίτου δρόμου προς τον σοσιαλισμό», του νεοφιλελευθερισμού, της «εκσυγχρονιστικής» σοσιαλδημοκρατίας, της «λαϊκής Δεξιάς» και τώρα της «για πρώτη φορα Αριστεράς». Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Να μην ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο. Να ζούμε με την αγωνία για το τι περιμένει τα παιδιά μας. Αν θα τα έχουμε και αύριο κοντά μας ή θα φύγουν και αυτά μετανάστες.

Και δεν φτάνει που οι πολιτικές ηγεσίες μας τα έκαναν μαντάρα, με αποτέλεσμα να πνιγόμαστε στα χρέη αλλά και την αναξιοπιστία, έχουμε και εκείνους που διακινούν τη θεωρία ότι τάχα ζούμε αυτό που μας αξίζει ως λαός, όχι μόνον διότι τοιούτους επιλέξαμε αρχιερείς, αλλά και διότι είμαστε ένας λαός τεμπέληδων, που ξέρει μόνο να ζητάει. Και δυστυχώς, δεν είναι μόνον φυλλάδες σαν την γερμανική Bild.

Τα λένε και τα γράφουν, ακόμη και εντός Ελλάδος. Χωρίς να κάνουν τον κόπο να ελέγξουν αν οι απόψεις τους αυτές είναι συμβατές με την πραγματικότητα, όπως αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).  Αν έριχναν μια ματιά θα διαπίστωναν ότι:

*** Οι Έλληνες εργάζονται περισσότερες ώρες από τους πολίτες όλων των άλλων χωρών του ΟΟΣΑ. Υστερούν μόνον έναντι των κατοίκων του Μεξικού και της Νότιας Κορέας.

*** Η κλασική ελληνική οικογένεια, που αποτελείται από ένα έγγαμο ζευγάρι με δύο παιδιά, πληρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός της σε φόρους και τέλη από οποιαδήποτε άλλη αντίστοιχη οικογένεια σε οποιαδήποτε χώρα του ΟΟΣΑ. Πάνω από 43%.

Και το μέγα πρόβλημα δεν είναι αν εργαζόμαστε, ιδίως στον ιδιωτικό τομέα, περισσότερο από άλλους και ότι πληρώνουμε, ως οικογένειες, περισσότερα από όλους. Αν έπιαναν τόπο, θα λέγαμε χαλάλι. Αλλά πληρώνει ένα σκληρά εργαζόμενο ζευγάρι, για ...να μην έχει εξασφαλισμένο βρεφονηπιακό ή παιδικό σταθμό για τα παιδιά του, να μην μπορεί να εμπιστευθεί σε δημόσιο σχολείο, λόγω της διάλυσης και της χαλαρότητας, τα παιδιά του,  καταφεύγοντας σε πιο οργανωμένα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, να πληρώνει «έξτρα» για ξένες γλώσσες και φροντιστήρια, να δίνει φακελάκια για την περίθαλψή του.

Ε, δεν την αξίζουμε αυτή την κατάντια. Ιδίως όταν δώσαμε σε όλους την ευκαιρία να αποδείξουν ότι γνωρίζουν να κυβερνούν μια χώρα και όχι να την οδηγούν στα βράχια.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr