Του Μ. Κομβούτη

Πρέπει να ζούμε στη χώρα των θαυμάτων και των παραδόξων. Στη χώρα, όπου οι μισοί κλέβουν προκλητικά, επιδεικτικά θα έλεγα μερικές φορές, τους άλλους μισούς και το ίδιο το «κράτος», όπου οι έντιμοι αποκαλούνται κορόιδα, στη χώρα όπου οι κλέφτες, οι φοροφυγάδες, οι απατεώνες αποκτούν κοινωνική «αναγνώριση» και ανάλογη εκτίμηση, στη χώρα όπου η αμετροέπεια, η ασυνέπεια, η υπερβολή, η αστάθεια δεν ενοχλούν κανένα, στη χώρα όπου το ήθος και οι ηθικές αξίες του περασμένου αιώνα θεωρούνται «ρετρό» που πρέπει πάραυτα να αντικατασταθούν με τα όσα διδάσκουν στη νεολαία οι ταινίες βίας και σεξιστικού παροξυσμού, στη χώρα όπου οι δημόσιοι ταγοί έχουν στο ενεργητικό τους περισσότερα σκάνδαλα από τα ... έτη που ασκούν το λειτούργημα τους, στη χώρα όπου οι «λεβέντες» της πολιτικής δεν χάνουν χρόνο στο να δίνουν, 10ετίες τώρα, πρώτοι αυτοί το «καλό» παράδειγμα με τις παραπάνω «αρετές» στον χειραγωγημένο λαό και μάλιστα, όταν κάποιος βρεθεί να αναδείξει την «ευωδία» που αποπνέουν στο περιβάλλον, να χρησιμοποιούν κάθε μέσον για να κάνουν την «ευωδία» αυτή πιο ... έντονη !... Στη χώρα όπου η εφαρμογή των νόμων γίνεται επιλεκτικά και η ατιμωρησία θεωρείται προνόμιο της ... «δημοκρατίας», στη χώρα όπου οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι, αντί να απολύονται, αναδεικνύονται σε αστέρες ετερόφωτοι που λάμπουν από τα φώτα των πολιτικών, που τους «αξιοποιούν» κατάλληλα, ώστε να επιτυγχάνεται στα σίγουρα η καθολική διάβρωση και η γρήγορη σήψη, γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τα δικά τους και της ολιγαρχίας που εξυπηρετούν, μεταβάλλοντας το λειτούργημα που ψηφίστηκαν να υπηρετούν σε μέσον διαφθοράς και συναλλαγής.

Από παιδιά ξέραμε ότι «μαθαίνεις από τα λάθη σου», αλλά αυτό είναι μια κουβέντα. Πώς να μάθουν μερικοί, όπως οι πολιτικοί μας, όταν τους καταλογίζονται πολύ περισσότερα λάθη από σωστές ενέργειες ; Γιατί κοντά σ' αυτή τη φράση υπάρχει και η άλλη «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» και για να τους γίνεται τέτοιος πλούσιος καταλογισμός λαθών και σκανδάλων, σίγουρα σοφοί δεν είναι. Ας είναι τουλάχιστον έντιμοι και πατριώτες, ασφαλώς με τις πράξεις τους, όχι με τα λόγια. Μπορούν να είναι ;

Έγραψα κάποτε ότι η αρχή ή η βάση του κακού είναι το Σύνταγμα, που περιέχει απαράδεκτες διατάξεις για το ακαταδίωκτο των βουλευτών (άρθρα 61 κι 62) και τις ποινικές ευθύνες όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης και υφυπουργοί (άρθρο 86). Ακόμη πιο απαράδεκτες είναι οι διατάξεις του Συντάγματος και των ισχυόντων νόμων με προθεσμίες για παραγραφές αδικημάτων που τελέστηκαν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Πρωταρχικής σημασίας για την αναχαίτιση της προϊούσης διαφθοράς και σήψης του πολιτικού συστήματος αυτής της χώρας και των συνεπειών της πάνω στην πυραμίδα διοίκησης και διαχείρισης των δημοσίων θεμάτων είναι όχι η τροποποίηση, αλλά η πλήρης κατάργηση αυτών των διατάξεων, αρχής γενομένης από την επίσπευση αναθεώρησης του Συντάγματος. Κάθε παρέκκλιση από τον βασικό αυτόν στόχο θα ενέχει ύποπτες σκοπιμότητες και προσπάθεια διατήρησης της σημερινής νοσηρής κατάστασης σε βάρος της εξυγίανσης και ανασυγκρότησης του κράτους. Είναι αδύνατο με ημίμετρα και χωρίς την ποινική εξομοίωση των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης με τους απλούς πολίτες, όπως άλλωστε επιτάσσουν οι γενικές διατάξεις του Συντάγματος, να υπάρξει εξυγίανση και να συνεχίζει να διώκεται στην ουσία ο έντιμος δημόσιος υπάλληλος με δυσμενείς μεταθέσεις και στασιμότητα στην εξέλιξη του, επειδή επέλεξε να ασκήσει τα νόμιμα καθήκοντα του και να μην ενδώσει στις πιέσεις διεφθαρμένων και αδίστακτων πολιτικών.

Όμως, η διαφθορά και η σήψη του πολιτικού συστήματος δεν έχει παρατηρηθεί μόνο στο εσωτερικό της χώρας αυτής, αλλά δυστυχώς και στις εξωτερικές συναλλαγές τους σε βαθμό μερικές φορές που φθάνει στα όρια της εθνικής προδοσίας, όπως διαπιστώθηκε με τις προμήθειες ελαττωματικών ή υπερχρεωμένων ή άχρηστων ή στοκαρισμένων στις ξένες αποθήκες εξοπλισμών, γιατί σ' όλες αυτές τις περιπτώσεις οι μίζες ήταν προφανώς μεγαλύτερες, επί ζημία του δημοσίου συμφέροντος και της ασφάλειας της χώρας, ζημία πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, που πλησιάζει το ήμισυ περίπου του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (Α.Ε.Π.) !! Το περίεργο είναι ότι, ενώ θα έπρεπε όλα τα κόμματα, εντός κι εκτός Βουλής, να επιδιώξουν την εξυγίανση τους από «τα βαρίδια» αυτά που μολύνουν την πολιτική ζωή και δυσφημούν την Ελλάδα στο εξωτερικό, να επιδιώξουν την άμεση αναζήτηση κι επιστροφή των κλοπιμαίων στα ταμεία του κράτους, ουσιαστικά δεν έγινε καμιά αξιόλογη κίνηση, αν εξαιρέσουμε τον έγκλειστο πλέον στον Κορυδαλλό Τσοχατζόπουλο ... Καμιά ουσιαστική αξιοποίηση των αναρίθμητων λιστών με τα ονόματα των φοροφυγάδων και των διακινητών μαύρου χρήματος και φυσικά καμιά αξιόλογη εισροή χρημάτων στα ταμεία του κράτους εκτός από εκείνα των ... μισθωτών και συνταξιούχων!!

Είναι μοναδική η ευκαιρία που παρουσιάζεται τώρα σε πολιτικούς που δεν έχουν ακόμη μολυνθεί από το μικρόβιο της διαφθοράς της εξουσίας, να κάνουν πράξη όσα δεν έκαναν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις. Αυτά που χρειάζονται είναι, πέρα από την απαραίτητη βούληση, κατάλληλη μεθόδευση ενεργειών με ταχεία στοχευμένη νομοθετική μεταρρύθμιση προς αποφυγή χρονοβόρων διαδικασιών. Πρέπει να εξεταστεί σοβαρά και άμεσα η δυνατότητα αναδρομικής ισχύος της κατάργησης των παραγραφών σε αδικήματα που τελέστηκαν σε βάρος (1) του δημοσίου συμφέροντος και (2) της ασφάλειας της χώρας, είναι αδιανόητο σε χώρα υπό πτώχευση, κυρίως εξ' αιτίας όλων αυτών, να ισχύουν τέτοιοι νόμοι και να εξακολουθούν οι υπεύθυνοι να παραμένουν ατιμώρητοι και μάλιστα παραδειγματικά.