Είμαι περίεργος, για πόσον ακόμη, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Πανούσης, επιφορτισμένος με το χαρτοφυλάκιο του «καταργημένου» υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, θα παραμένει στη θέση του. Διότι μπορεί πολλά από αυτά που λέει να είναι αυτονόητα, να γίνονται κατανοητά από τους απλούς ανθρώπους, αλλά δεν νομίζω να ακούγονται ευχαρίστως από τους «σκληρούς» της κυβέρνησης και του κόμματος. Πόσο μάλλον που εκείνος δεν διαθέτει κομματική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλα είναι «μετακλητός» ως συνεργαζόμενος.

Είναι θετικό ότι επιτέλους, ένα μέλος αυτής της κυβέρνησης, τολμά να πει δημοσίως ότι το κυβερνητικό σχήμα δεν είναι λειτουργικό. Διότι το ωραίο του πράγματος, όπως μας το είχε υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας, δηλαδή «μια κυβέρνηση με δέκα μόνον υπουργούς», ακυρώνεται από την παρουσία αναρίθμητων «αναπληρωτών», όπως είναι και ο κ. Πανούσης. Συν, βεβαίως, τους υφυπουργούς. Έχουμε μια κυβέρνηση που δεν είναι ούτε μικρότερη από τις προηγούμενες, αλλά, κυρίως, ούτε λειτουργικότερη και «πιο ευέλικτη». Οι δυσαρμονίες και οι συγκρούσεις αρμοδιοτήτων είναι ήδη έκδηλες.

Είναι θετικό βήμα οι ουσιαστικές θέσεις που εξέφρασε ο κ. Πανούσης, κατά την τελευταία ραδιοφωνική συνέντευξή του, ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης  των «μπαχαλάκηδων». Όρο που, ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω, πρώτος εισήγαγα, ήδη από το 1984, στον δημόσιο διάλογο. Κονταροκτυπούμενος με συναδέλφους μου, όπως ο Γιώργος Βότσης, που επέμεναν να μιλάνε για «αντάρτες πόλεων».

Είναι ιδιαιτέρως θετικό ότι, συμφώνως προς όσα δήλωσε ο κ. Πανούσης, ο πρωθυπουργός συμφωνεί μαζί του για την αντιμετώπιση των μπαχαλάκηδων που πότε καταλαμβάνουν τη Νομική, πότε καταργούν την πρυτανεία του Πανεπιστημίου και πότε καταστρέφουν ό,τι έχει απομείνει όρθιο από το ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου. Το ζητούμενο είναι αν θα μπορέσουν, πρωθυπουργός και αρμόδιος υπουργός, να πείσουν όλους εκείνους, στο κόμμα, την κοινοβουλευτική ομάδα και την κομματική εφημερίδα, που ερωτοτροπούν με τους «μπαχαλάκηδες».

Το θλιβερό της υπόθεσης, είναι ότι την ίδια ώρα ο υπουργός Δικαιοσύνης φέρνει στη Βουλή, προφανώς και με έγκριση του πρωθυπουργού, διατάξεις που οδηγούν στην αποφυλάκιση τρομοκρατών, ακόμη και δολοφόνων. Σαν να μην αντιλαμβάνονται ότι μια τέτοια πολιτική λειτουργεί ως ενθάρρυνση προς αυτούς τους νεαρούς «μπαχαλάκηδες». Που ονειρεύονται οι ίδιοι, και τους προετοιμάζουν καταλλήλως  οι επιτήδειοι, να γίνουν διάδοχοι του Κουφοντίνα και των Ξηρών.  

Η απόσταση ανάμεσα στις διαπιστώσεις και το νομοσχέδιο, είναι τεράστια.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr