-Όσες μέρες περιβάλλοντος κι αν καθιερωθούν, όσοι σύλλογοι κι αν ξεχυθούν στα βουνά και στα λαγκάδια, για να καθαρίσουν και να γεμίσουν μαύρες σακούλες σκουπιδιών,

-οι κακές συνήθειες δεν σταματούν.

-Μόλις βρουν την ευκαιρία, αδειάζουν φορτηγά από μπάζα, απορρίμματα πάσης φύσεως, τενεκούδια, σελτέδες, βιβλία, παλιά καινούρια.

-Έτσι κερδίζουν λίγα χρήματα από το όποιο κόστος της μεταφοράς, αδιαφορώντας για το κόστος και τη ζημιά του περιβάλλοντος.

-Και το χειρότερο είναι ότι τα ρίχνουν στα πιο δύσβατα σημεία, στις πιο απόκρημνες πλαγιές, ανάμεσα σε βάτους, που ο καθαρισμός είναι αδύνατος ή ιδιαίτερα δύσκολος.

-Αλλά ποιος νοιάζεται από τους παρανομούντες και γιατί να προβληματιστεί;

-Η μόνη του έγνοια, είναι να βρει την «κατάλληλη», την πλέον δυσδιάκριτη τοποθέτηση από το δρόμο, για να κάνει τη δουλειά του μακριά από τα μάτια των ενοχλητικών

-και να επιλέξει την πιο «νεκρή» ώρα, για να δράσει ανενόχλητα.

-Αυτό διαπιστώνει όποιος μπει στο χωματόδρομο που οδηγεί από Καλλονή σε Κλαπάδο.

-Ούτε ένα χιλιόμετρο από τον κεντρικό δρόμο, ο τόπος είναι γεμάτες σκουπίδια, που ούτε ο χρόνος, ούτε οι καιρικές συνθήκες μπορούν ν' αλλοιώσουν και να... καταπιούν.