Φοβάμαι ότι, στην κατάσταση που είμαστε, θα μείνουμε βυθισμένοι στην ομφαλοσκόπησή μας. Δεν ξέρω πόσοι είναι σε θέση, με όσα βιώνουν, να αντιληφθούν το μέγεθος της απειλής που εκπροσωπεί, για όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα, για όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες, αυτό που συνέβη στο Παρίσι. Για την τυφλή από τον θρησκευτικό σκοταδισμό επίθεση κατά  του εβδομαδιαίου σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Κατά την οποία, οι επιτιθέμενοι ισλαμιστές, αφήρεσαν τη ζωή δέκα ανθρώπων.

Το ξέρω ότι είναι εύκολο να με χαρακτηρίσουν «ρατσιστή», εκείνοι που ευκόλως αυτοπροσδιορίζονται ως «προοδευτικοί» όταν τα πράγματα δεν ενοχλούν το σπίτι τους και την τσέπη τους. Αλλά θα επιμένω να τονίζω ότι η επιστροφή στον μεσαίωνα του σκοταδισμού, με την έξαρση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού στον χώρο του Ισλάμ, είναι μια παγκόσμια απειλή, την οποία διαχειρίζονται με επικίνδυνη επιπολαιότητα πολλοί από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός, τον οποίο βίωσε τραγικά και ο χριστιανικός πληθυσμός της Δυτικής Ευρώπης στα χρόνια του παπικού φονταμενταλισμού και της «ιεράς εξετάσεως» είναι η χειρότερη μορφή φασισμού. Διότι απλώνεται με τη θρησκευτική προπαγάνδα σε λαϊκά στρώματα μεταμορφώνοντας απλούς ανθρώπους σε φονιάδες που σκοτώνουν εν ονόματι τάχα της πίστης τους, ενώ στην πραγματικότητα υπηρετούν ομάδες συμφερόντων.

Ελπίζω η αντίδραση σε τέτοιες πράξεις, όπως η επίθεση στο γαλλικό σατυρικό περιοδικό, επειδή δημοσίευσε σκίτσα του Μωάμεθ, επειδή δεν δέχθηκε, παρά τις απειλές, να υποβληθεί σε αυτολογοκρισία, να είναι ισχυρή, πανευρωπαϊκή. Να μετέχουμε σε αυτήν όλοι όσοι πιστεύουμε στο δημοκρατικό δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, κάθε ανθρώπου, ακόμη και όταν διαφωνούμε μαζί του. Κάθε πολίτης. Κάθε γονιός. Γιατί όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για τον κόσμο στον οποίο θα ζήσουν τα παιδιά μας.

Αν θέλουμε να μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα, να μη ζούμε υπό το κράτος του φόβου, οφείλουμε να αντιδρούμε καθημερινώς. Πρωτίστως, όμως, οφείλουμε να αποδεχθούμε το αυτονόητο. Ότι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός είναι φασισμός. Ότι η αποδοχή του δεν συνιστά δήθεν σεβασμό στην πίστη του άλλου. Αλλά τραγικό, στις συνέπειες του, στρουθοκαμηλισμό.

Και όσο για τα καθ' ημάς, θλίβομαι γιατί επιβιώνουν πρακτικές με ηγέτες που κλείνουν το μάτι όχι σε συνειδητούς πιστούς, αλλά σε θρησκόληπτους. Πότε με το ένα περιστέρι να κουτσουλάει τον Καρατζαφέρη και πότε με το άλλο να επιστρατεύεται ως ...ριζοσπαστικό αριστερό ψηφοσυλλεκτικό εργαλείο.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr