Κάθε πρόσωπο της νέας κυβέρνησης θα κριθεί από τα έργα του, όπως και συνολικώς από το έργο του θα κριθεί και το όλο σχήμα. Εκείνο που έχει σημασία αυτή την ώρα, είναι το πνεύμα που επικράτησε στη συγκρότηση του κυβερνητικού σχήματος. Ότι πραγματι αποτολμήθηκαν κάποια αυτονόητα. Όπως ο περιορισμός του αριθμού των μελών του υπουργικού συμβουλίου. Κάτι που ως τώρα όλοι το υπόσχονταν, με τη γνωστή φράση «ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα», αλλά τελικώς κατέληγαν σε τερατογενέσεις. Αυτό, δεν μπορεί παρά να κριθεί ως θετικό δείγμα γραφής. Αν και έχουμε πάλι έναν μεγάλο αριθμό «αναπληρωτών».

Θετικό επίσης είναι το γεγονός ότι επιτέλους αναχαιτίζεται η ...παραγωγή υπουργείων και περνάμε στις συγχωνεύσεις. Γιατι παράγινε το κακό με την κατασκευή υπουργικών καρεκλών. Όπως και τη μανία να «στήσουμε ένα νέο φορέα» με αυτή ή την άλλη αρμοδιότητα. Κάτι που ξεπέρασε τα όρια της υπερβολής στα χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Και τελικώς μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οδήγησε στην ανάγκη κατάργησης φορέων, έργο που είχε ανατεθεί στον Θεόδωρο Πάγκαλο, αλλά κατέληξε στο «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν». Οι αναγνώστες αυτής της στήλης, όχι μόνον τα τελευταία χρόνια, αλλά από τότε που ξεκίνησε από την «Ελευθεροτυπία», γνωρίζουν την εμμονή μου περί αυτή την υπόθεση.

Όλως ενδεικτικώς θυμίζω ένα από τα σημειώματα μου, τον Ιούνιο του 2011, όταν στην Πορτογαλία η νέα κυβέρνηση συνασπισμού περιόριζε τα υπουργεία, ενώ εδώ επινοούσαμε και ένα ακόμη υπουργείο:

«Εδώ, αντί να δούμε συγχωνεύσεις υπουργείων όπως για παράδειγμα του υπουργείου Παιδείας με εκείνο του Πολιτισμού και του Υποδομών με εκείνο του Περιβάλλοντος, ή του Εσωτερικών με το Προστασίας του Πολίτη, βλέπουμε να ξεφυτρώνει και νέο υπουργείο με θολές αρμοδιότητες». Επομένως, το ότι αυτές οι απόψεις υιοθετούνται από την νέα εξουσία, δεν μπορεί παρά να με ικανοποιεί.

Όπως δεν μπορεί παρά να θεωρείται θετικό το γεγονός ότι ανατίθενται ευθύνες σε πρόσωπα πέραν των δυο κομμάτων που έκαναν... σύμφωνο πολιτικής συμβίωσης παρά το αταίριαστο του χαρακτήρα τους. Όπως στον αρεοπαγίτη κ. Νικολούδη, που έκανε καλά τη δουλειά του ως πρόεδρος της ανεξάρτητης αρχής για την καταπολέμηση του βρώμικου χρήματος, ή τον καθηγητή Γιάννη Πανούση που προέρχεται από την ΔΗΜΑΡ.

Για την ...γκρίνια, έχουμε καιρό.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr