Πανικός προκλήθηκε στην αίθουσα του δημοτικού θεάτρου της πόλης μας, λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης για την κοπή της πίτας των δημοτών. Αιτία η έντονη αίσθηση καπνού, που διοχετεύτηκε στον χώρο. Οι πολίτες φώναζαν έντρομοι «φωτιά φωτιά», χωρίς όμως να μπορούν να προσδιορίσουν από πού προέρχεται και πού οφείλεται. Άρχισαν να δρασκελίζει ο ένας τον άλλον και να τρέχουν προς την έξοδο, αν και η μία από τις κεντρικές πόρτες ήταν κλειστή.

Ευτυχώς τα πράγματα καταλάγιασαν εγκαίρως, όταν διαπιστώθηκε η αιτία του κακού. Ένας καστανάς, είχε ανάψει φωτιά για να κάνει κάρβουνα και να ψήσει τα κάστανα, από το πλάι του κτηρίου, όπου υπάρχουν οι εγκαταστάσεις του εξαερισμού, απ' όπου και διοχετεύτηκε ο καπνός, σπέρνοντας το φόβο.

Το κακό όμως και αυτό που διαπιστώθηκε εκ πρώτης, είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς στο δημοτικό θέατρο, δεν υπάρχει πλάνο και σχέδιο διαφυγής, δεν υπάρχει μόνιμο προσωπικό που να ξέρει τι ακριβώς πρέπει να πράξει για να καθοδηγήσει τους θεατές.

Και αναρωτιόμαστε: τι γίνεται με την πυρασφάλεια αυτού του πολιτιστικού κέντρου, που η ιστορία του είναι μακρά και η ανακαίνισή του ακόμα πιο πολυδαίδαλης και όχι μόνο;

Αυτή, ας υποθέσουμε ότι ήταν μια άσκηση ετοιμότητας...

Πόσο ανταποκρίθηκαν οι αρμόδιοι; Είμαστε τελικά έτοιμοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Μήπως πρέπει κάποιος να ενδιαφερθεί, από τη στιγμή που φιλοξενεί πλήθος πολιτιστικών συλλόγων και εκδηλώσεων;

-Εμφανέστατη η υποστήριξη του Σπ. Γαληνού προς τον φίλο και συναγωνιστή Π. Βογιατζή, όχι μόνο στις μεταξύ στελεχών συζητήσεις, αλλά και από μικροφώνου

Ήρθε η ώρα της εκδίκησης, για την στάση του Χ. Αθανασίου να στηρίξει την απόφαση της παράταξής του, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στον Φ. Ξύδα, στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και όχι στον Σπ. Γαληνό;

-Ο καθένας από τους πολιτικούς μας βλέπει την πάρτη του. Άλλος αποζητά έξοδο διαφυγής από τον τόπο όπου η τοπική κοινωνία τον επέλεξε έστω και από τη θέση της αντιπολίτευσης, άλλος φλερτάρει με το προνόμιο της βουλευτικής ασυλίας, άλλος επιδιώκει και έχει σχεδόν βέβαιη την υπουργοποίησή του, άλλος δοκιμάζει τον αντίκτυπο των πράξεων του και των ενεργειών του στην εκτίμηση των πολιτών, προσδοκώντας σε κάποιο αξίωμα.

Όλα παίζονται, πουλιούνται και αγοράζονται στην αρένα της πολιτικής