-Ολοκληρώθηκε από τον Οκτώβριο το ράντισμα των ελαιώνων. Όμως, οι εργάτες της δακοκτονίας έχουν πληρωθεί μόνο για το πρώτο 8ήμερο της εργασίας τους. Οι υπόλοιπες είκοσι μέρες, παραμένουν ανεξόφλητες.

Η εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο, διαβεβαιώνει ότι θα προχωρήσει στις πληρωμές, αμέσως μόλις δώσει την έγκριση η Περιφέρεια.

-Ακόμα αναζητείται το τρίφωτο με τη μαντεμένια κολώνα, όμοια με  αυτή που υπάρχει μπροστά στο πάρκο Καραπαναγιώτη, όπως και το ρολόι, που κάποτε δέσποζαν σε μαρμάρινη βάση στην είσοδο της Ερμού και αποτελούσαν  σημείο συνάντησης.

Ξηλώθηκαν εδώ και χρόνια και από τότε ουδείς ενδιαφέρθηκε σε ποια αποθήκη βρίσκονται πεταμένα.

-Πληροφορίες θέλουν ακόμα μια επιχείρηση παρασκευής και διάθεσης προϊόντων ζαχαροπλαστικής, να στεγάζεται το προσεχές διάστημα στο μεγάλο κτήριο που μέχρι πρότινος ήταν μισθωμένο σε μεγάλη εταιρεία ταχυφαγίας, στην προκυμαία, κοντά στο «Πανελλήνιον».

Έτσι, η Κουντουριώτη, εκτός από οδός καφετεριών, τραπεζικών υποκαταστημάτων, μετατρέπεται και σε δρόμο ζαχαροπλαστείων.

Ο ανταγωνισμός αναμένεται μεγάλος.

-Τελικά η χρήση του δρόμου της Ν. Έλλης, που όλο φτιάχνεται και δεν ολοκληρώνεται, αποδεικνύει ότι σε τίποτα δεν έχει βελτιώσει την κατάσταση. Οι οδηγοί δυσκολεύονται πολύ περισσότερο απ' ότι στο παρελθόν να οδηγήσουν, καθώς νοιώθουν εγκλωβισμένοι και δεν είναι λίγες οι φορές που βαρέα οχήματα αναγκάζονται να «πατήσουν» την διαχωριστική λουρίδα και να περάσουν στο αντίθετο ρεύμα. Τα πεζοδρόμια είναι για τους στύλους που σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα σκουριάσουν από την αλμύρα της θάλασσας και θα διαλυθούν, όπως έγινε λίγα μέτρα πιο κάτω, όπου όλα τα φωτιστικά είναι διαλυμένα, αποδεκατισμένα, με τμήματα αυτών να κρέμονται επικίνδυνα, χωρίς φυσικά να λειτουργούν και να φωτίζουν την παραλιακή. Μελέτες που ένας θεός γνωρίζει πόσο τελικά στοίχισαν για μια κατασκευή μη λειτουργική, που δεν συγκεντρώνει ούτε καν ψήφους καλαισθησίας.